smaczna woda dzbanów 365

z których co dzień po jednym

otwierając delektuję się

ach to życie jakież ono jest pyszne

ze względu na to, co wydarzy się

nadal pogodnym muszę być

nie udając niczego, dopóki żyje

żyć, żyć, po prostu żyć

wschody zachody szereg lat

jak najwięcej ich

w roku przestępnym jeszcze jeden ten

dzban pełny daj Boże mi

nie błotem ni kałużą

choćbym z kałuży miał pić

nadal będzie dla mnie ono smaczne

ach to życie moje

o ach

Wszystkie reakcje

że trudno jest dziś to nic

te węże kiedyś wpełzają

skąd wyszły tam powrócą

pod kamienie

nie wolno nigdy źle myśleć

broń Boże, żeby nie tak

przecież jesteś garncarzem

forma moja jest dziełem twoim

ja się nie martwię o swój los

udam, iż dobrze mi z nim

bo przecież każdy chce lepiej

i żeby gorzej nie było

przyzwolę, iż będę szczęśliwszy

przepędzając złowieszcze te

jak Tyfon który rozgonił

dwunastu Bogów z Olimpu

Wszystkie reakcje

że leżysz pod gruszą

aniołowie nic nie muszą

zatem zasuwaj

bądź widoczny

pomóż szczęściu

które nie spada

z nieba

mniej wizję

wylej fundament

twój czas na ziemi

pierwszy i ostatni

niebo jest dla naiwnych

Andrzej Rybiński

nie patrz w niebo

zostaw je dla samolotów i ptaków

rozegraj swój mecz bez samobója

tylko do jednej bramki

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

ach te oczy to przez nie

przez te twoje oczęta

że niebo wciska mnie w ziemię

o swoim świecie nie pamiętam

śmiałem się z innych drwiłem

że coś takiego nie mi

więc doigrałem się

toć kto inny dziś drwi

gdzież ty oczy swe masz

prawe i lewe zgubiłem

długo nie poleżały

ponoć je kruki wzięły

oczodoły ach te moje oczodoły

za którymi same ciemności

a może gdzieś w nich niżej

jeśli tak głęboko w nie wglądnij

żeby znaleźć resztkę mnie

Wszystkie reakcje

Lubię to!

Komentarz

Ud

Mrówki

kim są ci, których spotykasz co dzień

w swoim mieście na deptaku

z jakimi problemami wciąż się borykają

czy zastanawiałeś się kiedykolwiek nad tym

żyjesz w mrowisku patrz jak oni biegają

żywy organizm i każdy ma coś do zrobienia

szef wydaje polecenia

uczeń przerasta mistrza

i tak to się kręci po prostu młyn na wodę

góry nie śpią chociaż są skałami

lasy mówią do świata swoim językami

chmury płyną rzeki nurty niosą

krew nasza podobna jest do wschodu słońca

księgi otwierają się i zamykają

Aleksandrię płoną w naszych głowach

czas narodzin i to, które jest z nami

to my tacy, jakich siebie widujemy codziennie

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij