bogaty ten dom, gdy stół stoi

i krzesło jest nie jedno

gdzie gwar piskląt

kredki i tornistry

tam zamiana pokoleń

i chociaż izba zubożeje

któreś przypomni sobie

ze złym zamiarem

mało kiedy dobrym

o podział

topory w ruch

zdjęcia podarte

na których nikt dobrze nie wygląda

jeszcze nie zastygł

a już tańczą

i każdy lwią część chce wyrwać

wstydźcie się wstydźcie

bo aż świeża ziemia się zatrzęsła

Wszystkie reakcje:

 dobijają się ptaki do szyb

jak stłuką nieszczęścia same

przesąd czy też nie

co komu jest pisane

czy jak kujesz tak masz

boś przecież losu kowalem

nikt za ciebie nie zrobi

tego o musisz zrobić

i nic nie spadnie z nieba

chyba że grom jasny

tak więc bierz i kuj

na razie swój los własny

a jeśli dobra jest stal

którą zahartujesz

długo ci będzie służyła

czego nie pożałujesz

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

ludzie, krusząc się wysypują

była pełna ma chata teraz jest pusta

pogadać nie ma z kim porozmawiać

do kogo otworzyć me usta

miałem kotka małego

żeby był do towarzystwa

mały kotek zdechł

chociaż był czarny nie antychrysta

na dworze, chociaż jest ciemno

nie straszno

żywych trzeba się bać

a za tych, którzy już nie gaworzą

pomodlę się

Przenajświętsza Panienko

mniej w opiece familię mą

jeśli nie w niebie to gdzie

spotkam ponownie ją

people, crumbling, spill out
was full my hut is now empty
there is no one to talk to
to whom to open my mouth
I had a little kitty
to be company
the little kitten died
although he was black not antichrist
outside even though it's dark
not scary
the living must be feared
and for those who no longer babble
I will pray
Holy Virgin
less in the care of my family
if not in heaven then where
I will meet her again
I like this!
Comment
Share

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

nie krzyknę eureka

nie wyskoczę z wanny

po cóż się pieklić

w te białe czarne

dni jak pod psią budą

nie Matejku ją

ja zaś Picassa karykaturą nie jestem

i ziąb do tego

gdyż styczeń jeszcze

zając uszy kuli

płatkuje niebo

luty buty

trele-morele

tych osiem miliardów

nie czasy Jezusa

lodowce się cielą

bo stek i metan

wiatry czynią swoje

sekwoje pod topór

Wszystkie reakcj

wybiorę szczęśliwą drogę

tylko która ona

chmury wiatr nie wte

żeby łatwiej mi było

może podpowie mi bozia

lub dobry los ten

bym nie pomylił się

i ziścił swój piękny sen

czy już teraz iść mam

bez żadnych tychże strat

gdyż na nic nie jest za późno

choćbym nie wiem ile tych lat

niech sobie słońca spadają

również księżyce też

bo przecież lata mijają

i nie ma niczego wstecz

0 kNapisz komentarz publiczny

Najśmielej

najśmielej chodź po świecie
choćby gromy biły
drzewo zastrzałem w pionie
z korzeni nabiera siły

bo życie to zawierucha
bałagan, którego nie trzeba
z ciałem spacerek ducha
i kromka od piętki chleba

te, które nieodwrócone
ujścia nie znajduje
pobiegły w przeciwną stronę
gapy wyzeruje

i wszakże idące z tobą
jakby zbiec chciały
z czasem uciekinierzy
kierunki swe pokazały

rozpierzchłe niedobre złośliwe
jakiej chwili się imać
w tę troskę życie dziwne
że da się jeszcze wytrzymać

poradź mi co mam z sobą zrobić

trzęsę się cały jak osika u obrzeża lasu

chociaż wiatru prawie nie ma pomimo tego

dygoce tak dygoce porównuję siebie do niej

przyjacielu, jeśli dobrze mi życzysz teraz ku temu będziesz miał

najlepszą okazję

słabość to straszna broń, która powalić może każdego człowieka

dobry kamracie liczę na ciebie

co dwie głowy to nie jedna

siną ino ramionami i poszedł sobie

mnie zostawiając z tym wszystkim

złośliwy kompanie nie od kieliszka

zawsze odwrócę szklankę

Lubię