w tulam się mocno ale cicho tak by nie spłoszyć rajskich ptaków co mają barwne pióra w Edenie mojego w tulenia w tulam się pocałunkiem płomiennym gorącym porządaniem swoim nie z tej ziemi oj nie zbadane są wyroki Boskie w połecznie każde jestem w tulając się w ciebie i ty przyjmij mnie każdym swoim biciem o to jestem i żebram o cię

To przez twoje tchnienie we mnie ty to czynisz nie ja to mowa twoja nie moja tylko że moim sercem oto czym jest miłość.i ona gada jednym naszym językiem więc siebie rozumiemy a nasz świat stał się jednością .i stare światy przepadły wraz z nimi wszelkie demony których już nigdy nie będzie.oto ja w czyn padam i czynem tym świadectwem jest moje serce położone na ołtarzu miłości a to po to byś ofiarę moją przyjęła i smutno mi będzie kiedy nie zechcesz

Szczerość od początku do końca spaceru naszego to coś unikatowego .tak to pozostanie acz również i tak to widzę a naszą dywizją oczywiście piękna miłość moje zaproszenie w swoje serce jest faktem dokonanym

przyobleka cię w szaty miłości a serce twe pieśni będzie słuchało amorów mojego serca i kochało .przeto nie próżna ma mowa a i szaty nie skromne i w tulimy się w siebie a węzeł gordyjski połączy .i słupów tych nic nie roz wlecze zostaniemy na stałe a z białymi skrzydłami za trąbią nam na chwałę

Zamykam wczoraj otwieram jutro by spacerem przez nasze życie nowe te kartki zapisać w zeszycie a droga naszazachody i wschody nowe co dobre zobaczą na złość tym którzy mi krzywą patrzą ii mówisz przeto iż człowiek to krucha istota naga w samotności co ja nie będę nagi o pani mojej miłości

A tu u mnie nie ma gór dom nie stoi na szczycie takowa góra nie grozi będzie wyśmieniciejak żeś rzekła tak się stanie a białe skrzydła w niczym nie w z broniąwięc nie uschniesz moja luba całusy mieć będziesz no i przyjmę każde klapsy na miłości chwałę acz oczywiście iż w te zgody one będą

W środku nocy jak w lustra odbicia nowe wersy życia myśli biegną chmury płyną a ty jesteś tą jedyną ja że w szranki w ślubne wianki cukierkami rzucą we dzwony zabiją by w konkubiny stopy ptak radosny we wszystkie wiosny spacerem przez życie w te konkrety i zalety wszelkie w mierze moje również wady i w kaskady co z nieba spadają od aniołów białych skrzydeł mnie z tobą zbliżają

by serca nie dręczyć tęsknotą każdą kroplą radości tą drogą deszczu ku twej miłości śmiała żem i zdecydowana poranka każdego być z tobą a ty śmielszy że mną weselszy i serce i czerwień co wschód i zachód słońca wzbogaca aż wszystko piękniej w świecie we dwoje będziemy patrzeć w wschody zachody a kiedy rok przyjdzie następny jeść czereśnie

piękne dzięki za takową we mnie przemianę co zmienisz mnie bardziej będąc przy mnie żem przystojnym i co z tego nie narcyz przeto który z grobu wyrósł kobieto mity to stare jak świat a Bogowie dawno umarli i greccy i rzymscy Olimp a gdzież on i cyklon który śniąc w grocie wzdychając do ukochanej dmuchał wiatrem w lasy i góry tak teraz mnie w radości serca mojego wzdychać i wzdychać kiedy śnię o tobie

ciało jakby nie moje ciebie pragnąc rozdygotane co unosi mnie w chmury i tańczy roztańczone miłością oj śmiła jest śmielszaw tulenie w twoje ramiona a w wtedy nie dr żyć będę i spełnienie moje zauroczona tobą w nie w odtrącenie sercem w voyage tułacze o twoje zaproszenie nie błagać będę gdyż ty mi tym samym och ty mój promyku świcie ukochany

nie za serca w męża idą żadne szczęście te oddać się za przybytek takitargując ciała swe milion w cenie to się oddam miłość przyjdzie potem toż to wielkie oszukaństwo co zgubiła cnotę i na prawo i na lewe w harce konkubinyi w kopyta wieńców sterta posag dla dziewczyny toż to wdówka czarna wdowaco szatę przybrała i w amory kiedy amant będzie czarowała a dziewczyna aż się patrzy stypa przecież była nie pogrąży się w żałobie i będzie tańczyła

motyle w brzuchu monarchy wędrowne serca pragnące w degustacje spieszą ciał naszych ich mowa piękna miłości naszej sensu nada czerwony kwiaty magnolii zakwitną by nasze oczy uradować już ci nie długo za chwili parę kresu skończenie banicji a czym że zasłużył takowej wegetacji kiedy jawi się w blasku kobiecej piękności marzenie mojego życia podarunek wielki to nie od losu gdyż anioły nas pchają do siebie moje i twoje wtedy noce zbledną księżyc się zawstydzi to co zobaczy

W tulę się w twoje ciało w miody ust twoich w słodkość jakich nie doznał jeszcze w noce ciemne szczędzić siebie nie będę .zasługujesz na to gdyż jesteś tą kobietą którą wymarzył sobie a Morfeusz mnie nie z morzy po białe świty aż Kresy nocy każdej szturmować ciało twe będę a jak kiedy konieczność bronić cię zaciekle schronem twoim będę skrzydłami również byś była zawsze bezpieczna po kres życia mojego

trzeba tę banicję zakończyć zapędami miłosnymi i bramy otworzyć gdzie szczęścia same owoce z drzew zrywać będę a i grona winorośli w wiszących ogrodach miłości toż to cudy spotkam ciała twojego i będę wniebowzięty widząc je bo czymże zawinił poszcząc kiedy inni mogą a ja nie i pójdę w światy twoich ramion i będziemy światami ciał naszych w ekstazie jakich dotąd nie poczuliśmy jeszcze o ukochana najmilsza ma