ołowiane żołnierzyki

na strychu

w kartonie

pociecha wyrosła

poszła

na wojnę

matka w żałobie

żona

urodziła dziecko

wypuścił karabin

dziura w hełmie

ołowiany

szwadron

czeka

na niego

syn zabity

już nie zniesie

z poddasza

bo taka

jest wojna

po co i o co

a heretyk ten zaczął

Lubię to!

Komentarz

Wyślij

potrafi być bezczelna z butami wejść jak również wyjść w każdej chwili tej ma swoje kaprys, jak i ty przecież można jakoś dogadać się pogaduszki pogaduszkami a serce jedno i to drugie, które jest w nim wspólny świat myśleć podobnie to ci dopiero jest sztukom tą wynegocjować pokój noc ciemna i jak najdłużej niech trwa kto się zadowoli ten będzie pełniejszy na dobre wtedy wyjdzie, kiedy obydwoje gdyż kochanie to taka sztuczka która wszystko pogodzi godząc zaś sowicie wynagrodzi

nie szukaj winnych sam tak się urządziłeś

gdzie oczy miałaś oraz tenże rozum

czy rozsądny marynarz wypływa na niespokojne wody

kiedy rozum podpowiada, iż lepiej sztorm przeczekać

a takie jest życie bardziej ono znośnie

kiedy wszystkim oczyma patrzysz

a jest wiele ze sześć na pewno

duszy serca oraz te w obliczu

czytaj ludzi jak te czytanki

a poznasz ich losy

nie można przecież w wór jeden

gdyż każdy człowiek to twoje sumienie

ze spod ciemnej gwiazdy lub ze szczęśliwej kolebki tej

a któż taką bzdurę wymyślił

ja nie podpisuję się pod tym

bo tacy już jesteśmy

i takimi się stajemy, które posiadamy

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

coś jest

a zarazem tego czegoś nie ma

i tak właśnie dzieje się dzieje ze mną

my wszyscy jesteśmy apetyczni lub nie

w każdej porze danego dnia

chociaż słońce świeci jest piękny dzień

niestety ręce aż opadają

czym prędzej się pozbierać, by czegoś nie przegapić

po prostu nie do tyłu nie wtór

które gną się gałęzie te zaraz łapią poziom

życiem jest życiem zaś wiatr jest wiatrem

zawsze podziwiałem tych, którzy już dawno wydorośleli

bo i są tacy, którzy nie potrafią tego zrobić

chociaż dorośli niestety nadal są dziećmi

motyl się narodzi wyjdzie z kokonu

łąka zakwitnie i będzie ślicznie

jabłonie zaowocują i dadzą owoce

bo takie jest życie

smutnego człowieka uszczęśliwi

gdy nagle skądś ktoś zapuka

on się otworzy ona zaś przed nim

zaiste miłość wielka

tyle jest jej, iż wszystkich można obdarować

więc czemuż nadal aż tylu samotnych

wstydliwi czy co lub boją się pokochać

nie moim rozumem to pojąć

na własne życzenie nie pójdzie jej śladem

lub ona jego

w młodości można zignorować wiele

za to starość jest najgorsza

próchniejące drzewo

Wszystkie reakcje:

każde ryzyko opłaci się

nie ryzykując nie zyskasz nic

sukcesie oraz porażki

to twoje przecież jest życie

formatując

układasz sobie dni

jeśli noga się tobie powinie

tą drugą przecież masz

tym, balast swój prostujesz

łapiąc równowaga

jakby inaczej wymuszona konieczność

a że nachodzą

lub mówią tak albo tak

przecież wiesz sama o tyn lepiej

to fakt, iż człowiek może pomylić się

jeszcze jest ten drugi źli doradcy

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

była sobie dziewczyna

i to bardzo smutna

a czemu taka aż

nikt oto ją nie zapytał

zabiła się dziewczyną

ze swoim wielkim smutkiem

a czemu to zrobiła

wszyscy dowiedzieli się o tym

nie kochasz jest źle

kiedy kochasz również

gdyż mając kogoś który ginie tragicznie

to na prawdę się można zabić

była sobie dziewczyna

o której dawno zapomnieli

teraz leży obok niego

ponieważ taka jej była wola

miłość ach ta miłość

ależ słodka jest ona

i również może być

śmiercią straszna

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij