musimy odrazu odpłynąć żeby nie na stracenie współgrać nasze ciała zrobić jak należy wtedy noce bardziej sprośne degustacjach naszych nigdy nie prze kombinujemy tego co nas spotka akty nasze brak końca w naszej kamastutrze jakiej nikt nie wymyślił najzmyślniejsze pozycję

oj szaleć szaleć będę długością i w obwodzie będzie po ślizkiemubędzie po ślskiemu dwa ciała w zgodzie oj za szaleje za szaleje z tobą jedyna aż ci gały wyjdą aż ci gały wyjdą i mokra pierzyną oj za szaleje za szaleje twój będę kogucik i mam takiego i mam takiego wcale nie drucik oj za szeleje za szaleje od lata cztery zimy i dobrze zrobionei dobrze zrobione dla mojej dziewczyny

Prawie jeszcze trochę i będziemy liczyć minuty nigdzie nie pójdźmy do kina nasze kino będzie u mnie i w moje sypiali oglądanie my się w wspólnie niebieska laguna w mym łożu w ciał nasze wskoczymy morze a w głębiach ciała umocnimy siebie

wolę twoją muzykę muzyką ciała i serca chcę z tobą tańczyć tango ciał naszych każdego dotyku tobie we wszystkim oddany twój ukochany i prowadź mnie i prowadź tam dokąd zechcesz słońce i księżyc nocą to nasze dobrodzieje słońce przywróci blask dnia a w nocy oszaleję w miłości twoje ramiona i pieszczot nieskończoności wszystkie szaleństwa z tobą z powodu naszej miłości

spadły mi łuski z oczów gdyś we serce zajrzała jakbym żywą zobaczył i w oczy patrzył ludziska w rzeczy nie plotą iż teraz patrzę w niebo tym wszystkim samolotom powodem wiem dlaczego bo tam daleko w toni gdzie polski są granice myśl za myślą gonigdzie są twoje ulice i wszędy cię szukają i w okna zaglądają a tu żadnej nowiny od ciebie mojej dziewczyny

czy jako eunuch mógłby kochać co na to serce moje przeto rozum poraża że my nie w dwoje jakże uszczęśliwić kobietę wtedy tylko samym gadaniem o nie szczęśliwościjam nie w haremie nie harem że jeno patrzyć na sułtańskie uciechy a za jakie i czymże ukarany takowe grzechy nie radował bym się u poszedł do grobu gdyż kobieta z mężczyznąnie ma innego sposobujak się nie zanurzyćkobiecości ciała poczym ponownie powtórzyć by nieba dała

jesteś moim celem świadomościąmiłością we wszystkim twoją egidą jestem co miała Atena również porwaniem Parys co porwał Helenę i jesteś w kratach mojego serca już cię nie puszczę w wierzy siedzieć będziesz w twierdzy co żem zbudował fosa i woda głębokow której łotr utonie

nasza miłość przez ciebie przeto pierwsza zaczęła a ja jestem w niebie tak żeś mnie zajęłaa co w głowie nie moje zaborem toć porwała pod twoją okupację i chcę byś szpiegowała prostych dróg nie było którymi szły legiony i nim się. wyjaśniło tobą odurzony Dunka na dwa sercabądź gotów pazerny plebanię bo które w życiu uśmierca acz do miłej wzdychanie

jeśli to nie miłość aniołowie więc wybaczcie was nie chcę znać i waszym niebie być acz której widzicie nie poprawiające ponieważ moim umiłowaniem ona jest.skrzydlate anioły żem teraz goły a wy szatany nie dajcie nic gdyż moja dusza nie jest do wzięciaprócz tej którą miłuje szczęśliwym chcę być i nic wam do tegowbrew wszystkiemuu łożę sobie życie z nią to też o co się bijecie kiedy serce i dusza jej jest zatem za przestańcie raz na zawsze

komu ogródki w przepychu .które pod publikę nic ino zdobią a nie patrzą na biednych po co to jarzmoktóre nie we właściwe serce i słońce gaśnie wtedy dziesięć przykazań jakich z góry Synaj czy Bóg się nie pomyliłdając Mojżeszowi przecież wadzą one a młodły to jakieś sztuczki w której wiary nie ma ona sztuczna .pokaż miłowanie dlaczego niebiosa oszukujeszw dłoni różańce nie parzą patrząc na matkę Częstochowską

nasza magia dawno temu poczęta tylko dopiero teraz o nas ktoś przypomniał sobie snobizmu na co dzień przesyt pobierają się nie z miłości podzieleni na kategorie chłopi średni i celebryci a każdy przecież umrzeć musi w czym widzę sprawiedliwość bądźmy nie w tym świecie w którym perły wciąż rzucane a świnie biją sie o nie bez żadnych uprzedzeńpewno wiesz jak jest przecież wiele widziałaś ucału my magią naszą i niech co dzień całowana

może nie ktoś o taki gość za podwórza co w ogródek nie wchodzi w czyjś za pozwoleniem chcę wejść w twój by w sercu zamieszkać ktoś w nim kąkole rzucił które muszę wyrwać by nie cierpiało wspomnieniami dawnymi nie powracały demony z przeszłości które jeno spokój burzą bo jakże bez miłości

w deszcze naszego życia w chmury ciemne w przemijaniu naszym księga będzie nowa w baśnie tysiąca jednej nocy wtedy wejdziemyze słowami starymi jak świat w sercach naszych które piękne w nasprzed sobą nie ukryte innym będzie obce naszego świata nie ujrzą

w poranku deszczem siąpi a w polu klangor.żurawi krzycz jeden z drugim w żurawiej mowie prawi a o czym że mowa mnie nie znana I czyja to ziemia wciąż o rana jak nie tego znów tamtego z rąk do rąk przechodzi i szarpią tak starzy piękni i młodzii wszystkie wiosny lata jesienie miną zimy przyjdą po których śniegi zginą w perepetum mobile klepsydra wciąż odwraca i my odejdziemyz miłością naszą kochana

kiedy dotrę do twojego serca powiem raduj się tylko nie ja żebym był szczęśliwy i niech pióro już żadne Boskiej komedii nie pisze będąc w twoim sercu zaczaruje świat twój nie z mojego powodu lecz z twojegoserce mi aż się kroi jakby ktoś nożem ciął czemu to w nieszczęściach byłaś a gdzie ja wtedy byłem życie twe smutne jaki to łajdak napisałjeśli podobny do Szekspira to przeklinam jego a czemu to nie radości niczym Balzak do swojej miłości nigdy takowej nie miałaś

tu nie chodzi o mnie nie wchodzę w afisze szczerze i świadomie co ci teraz piszę gdzie dom twój był w czyim sercu nie inaczej w babiciny a ty kiedy dziewczynką nigdy nie miałaś rodziny czemu to nie radosne co serduszko nie kochane przez skankę nie skakało było nie chcianedziewczęta przecież sierotki nie chciały a temu i oczęta twoje płakały Dlaczego aż tyle czarnych chmur było i czemu miłości żadnej co by roz goniło oj smutno jest mnie a temu biada który cię skrzywdziłniech że przepada w piekło Dantego gdzie kręgów siedem pewno już jest i nie on jeden

myślę o twoim życiu co kiedyś z tobą się działo ja tego nie mógłbym zrobić serce by mi bolałodeszcz w szyby teraz wiąż bije Jakby anioły płakały a twoje dzieci patrzyły i o pomoc wołały czemu to pijak jeden a ten od szklany namawia przeto rodzinę rozbija co ta szklanka wyprawia i poszli razem we dwoje szklaneczka z nim w mogiły a ty nie cierpisz już a ja kochany i miły myślę wciąż myślę o tym iż oczy miałaś smutne a twoje skarby dzieci jakie twe było okrutne