bądź pragmatyczny
nasłuch świata
progresem
w wyższe poziomy
nie daj się zwieść
idź jedną drogą
a nie będziesz
spalony
na pokuszenie
nie popłaca
duszę masz ino jedną
jeśli w występkach
postąpisz słusznie
czartom miny zbledną
do nieba na skróty
dobrymi czynami
a będzie nagrodzone
to też do Pana
postaram się
ponieważ w piekle
spłonę
mając w rękach władzę
przydrożny krzyż
przed którym ukląkłem
po czym w niebo spojrzałem
ksiądz dawno temu
postawił tutaj
gdzie zbrodnia się
wydarzyła
kto to pamięta
zapewno nikt
iż ona urodziwa
za zazdrości
dziewczynę zabił
zaś on znalazł
drzewo wisielcze
prawdziwsza miłość
może zabić
gdyż człowiek zmysły traci
więc jak ślę pytanie
żeby nie postradać
powabna
jak zawsze
cała ty
ale nie o piękno chodzi
o zmysły
którymi czarujesz
że jestem nakręcony
serce wariuje
tak to miłość
płonie moja aura
nie udawaj
że nie dostrzegasz
płonimy wzajemnie
kosmos to nic
w porównaniu do nas
również
nie starczy wszechświata
wszystkie gwiazdy
one dla ciebie
po nas
będą lata
a który spojrzy
tam zawieszeni
wysoko w górze
może nigdy
się nie wypalą
co jest niezgodne
w naturze
MARZENIA
będąc złodziejem
ukradnę księżyc
to kółko ze złota
pójdę na targ
i sprzedam
po czym dom
postawię
zaproszę ciebie
a jakże
byś złote klamki
miała
będziemy żyć
długo i szczęśliwie
tylko żebyś zachciała
sad piękni
wiśniowy
motyle nad głowami
marzenia
ach te marzenia
za wielkie są
czasami
