stąpam
zostawiając
ślady
węszą
polują
zwierzyną
jestem
ciało
ciałem
dusza
duszą
mogliby
zaprzestać
któregoś
dnia
odfrunę
wędrówka
motyla
czas
monarchy
Bóg powkręcał żarówki
nocą niebo przepiękne
małe punkciki
w górze
póki żyw
uklęknę
Anioły,
wzięli
ziemia przyjęła
ksiądz poświecił
blask
zgasł
przez chwilę
supernową
patrzę
w niebo
widzę
czarną dziurę
przyszła
rozłączyła
zabrała
położyłem
kwiaty
znicz
zapaliłem
to tyle
co mogłem
zrobić
Faszyzm we Włoszech łączył w sobie elementy korporacjonizmu, totalitaryzmu, nacjonalizmu, militaryzmu i antykomunizmu. W artykule pochodzącym z Enciclopedia Italiana wydanej w 1932 roku, autorstwa Giovanni Gentilego, faszyzm jest opisywany jako system, w którym „Państwo nie jest tylko władzą, która rządzi i kształtuje indywidualne wole za pomocą praw i wartości życia duchowego, ale jest także siłą, której wola dominuje także za granicą... Dla faszystów wszystko jest w Państwie i żadne indywiduum ani grupa nie może być poza państwem... Dla Faszyzmu, Państwo jest absolutne, natomiast indywidua czy grupy są tylko relatywne... Liberalizm odrzucił państwo w imię indywidualizmu; Faszyzm zapewnił prawo Państwa wyrażającego prawdziwą esencję indywiduum.”
Gentile opisywał także inne polityczne i społeczne doktryny jego czasów, ukazując faszyzm jako: „śmiałą negację doktryny mającej za podstawę tak zwany naukowy i marksistowski socjalizm” i jako odrzucający (w demokracji) „absurd konwencjonalnego kłamstwa politycznego egalitaryzmu, nawyk zbiorowej nieodpowiedzialności, mit szczęścia i nieskończonego postępu”. Stwierdzał także: „Faszyzm jest z całą pewnością absolutnie przeciwny doktrynom liberalizmu, zarówno w politycznej, jak i ekonomicznej sferze... Podstawy Państwa Faszystowskiego to twierdzenie, iż może ono rządzić na polu ekonomicznym nie mniej niż na innych; sprawia ono iż jego działania odczuwane są wzdłuż i wszerz kraju za pomocą jego korporacyjnych, społecznych i edukacyjnych instytucji, a wszystkie polityczne, ekonomiczne i duchowe siły narodu, zorganizowane w ich poszczególne stowarzyszenia, cyrkulują w Państwie.” Innym centralnym motywem we włoskim faszyzmie była walka przeciwko temu, co określił jako korupcyjną „plutokrację” tamtych czasów, mając na myśli przede wszystkim stosunki we Francji i Wielkiej Brytanii.
Faszyści włoscy określali swoją ideologie jako prawicową[10]. W sferach gospodarczych faszyzm oficjalnie wprowadzał korporacjonizm, w pierwszych latach dominowały jednak tendencje liberalne. Wielu faszystów powoływało się na gospodarkę rynkową. Sam Benito Mussolini odwoływał się wielokrotnie do kapitalizmu i leseferyzmu[11].
Faszyzm włoski podkreślał rolę rodziny, faszyści realizowali politykę „higieny moralnej”[12], zdaniem faszystów okres fizycznej młodzieńczości jest też okresem rozwoju moralnego[13]. Ze względu na częste odwołania do młodości hymnem włoskiego faszyzmu stała się pieśń Giovinezza (młodość)[14]. Państwo potępiało zachowania seksualne, które zostały uznane przez faszystów za dewiację. Do dewiacji zaliczano pornografię, większość form kontroli urodzeń czy antykoncepcji (poza prezerwatywami), homoseksualizm oraz prostytucję[12]. Choć istniały prawa regulujące te kwestie z powodu wielu błędów, państwo często musiało na nie przymykać oko[12]. Wśród faszystów włoskich panowało przekonanie, że promocja wśród młodych mężczyzn zachowań seksualnych prowadzi do wzrostu przestępczości. Homoseksualizm traktowany był jako choroba społeczna[12]. Państwo starało się eliminować postawy uznane za dewiacje i promować zachowania, które uznane były przez nią za normy. Według Mussoliniego rola kobiet sprowadzać się miała do roli rodzicielek, mężczyzn natomiast do bycia wojownikami. Mussolini stwierdził że: wojna jest dla mężczyzn, a macierzyństwo dla kobiet[15]. Rząd wspierał finansowo rodziny wielodzietne i dążył do zmniejszenia liczby kobiet pracujących[16] które miały stać się „reproduktorkami narodu”[17].
ciebie powitam wczesnym porankiem
O bella ciao, bella ciao, bella ciao, ciao, ciao
może dasz buzi będąc kochankiem
O bella ciao , bella ciao ,bella ciao , ciao , ciao
wsiądziesz w autobus w oddali znikniesz
O bella ciao , bella ciao , bella ciao , ciao ,ciao
moich amorów wtedy unikniesz
O bella ciao , bella ciao , bella ciao , ciao , ciao
będąc daleko moja kochana
O bella ciao , bella ciao , bella , ciao , ciao , ciao
tyś nie mnie ,światu pisana
O bella ciao , bella ciao , bella ciao , ciao , ciao
przypomnę sobie tamten poranek
O bella ciao , bella ciao , bella ciao , ciao , ciao
przypomnę sobie również przystanek
O bella ciao , bella ciao , bella ciao , ciao,ciao
jak cię żegnałem moja kochana
O bella ciao , bella ciao , bella ciao , ciao , ciao
wczesny autobus z samego rana
bella ciao , bella ciao , bella ciao , ciao , ciao ......
krzaki zarosły , nie ma przystanku
O bella ciao , bella ciao , bella ciao , ciao , ciao
wschodzące słońce o tym poranku
o bella ciao , bella ciao , bella ciao , ciao , ciao
teraz tu stoję w drogę tę patrzę
O bella ciao , bella ciao , bella ciao , ciao , ciao
cisną się słowa , moje tułacze
piękna cześć , piękna cześć ,piękna cześć , część cześć
niemiecki pancernik typu Deutschland, generacji przeddrednotów, z okresu obu wojen światowych. Brał udział w I wojnie światowej, po czym był jednym z okrętów, które zezwolono Niemcom zatrzymać po wojnie. W 1936 roku został przebudowany na okręt szkolny. Podczas II wojny światowej, od rana 1 września 1939 roku wziął udział w ostrzeliwaniu Westerplatte, stając się jednym z najbardziej znanych symboli ataku na Polskę. Zatopiony podczas nalotu na Gdynię w 1944 roku przez lotnictwo brytyjskie, po wojnie był podniesiony i używany przez ZSRR jako okręt-cel.
pierwszego
nie zabrzmiał
dzwonek
syreny zawyły
dzieci nie poszły
do szkoły
puste klasy
tęskniły
Schleswing
ziewnął działem
niebo rozjaśniało
z Westerplatte
czwórkami
do nieba
pomaszerowali
na Wieluń
spadły
miasto było
w śnie
eskadry nadleciały
JU - bombowce
wyklęci
nie wyklęci
o was pamiętamy
naszą
kochaną Polskę
wyrwać sobie
nie damy
czy to pan milordzie
w meloniku ktoś
proszę przysiąść się
miejsca tutaj dość
stolik nie gryzie
nie gryzę również
ja
zdejmij melonik
milor
prosi dziewczyna
uboga
z ciemnej ulicy
gdzie czarne typy są
a pan wielki pan
dziewczyny pana chcą
Milordzie, powiem coś
dziś marnie wygląda pan
wczoraj widziałam pana
z tą panią której nie znam
jaki pan dumny był
dystyngowany krok
aż zazdrościłam jej
miły dla oczów widok
nie wiem kim ona jest
lecz pan na pewno ją zna
może narzeczona
lub kochanka ta
ależ mizerny pan
marnie wygląda dziś
pewno pana zmęczyła
do ucha szepcząc miś
być może to tylko słowa
takowa podstępna gra
by z Milordem być
gdyż Milord wdzięk
swój ma
ja jak widzi pan
drobniutka , wróbelek ten
śpiewaczka ,
dziewczyna z ulicy
Paryżem oddycham
i żyję
może nudzę pana
proszę powiedzieć mi
bo ja już taka jestem
babeczka gorącej krwi
jeśli nie sprawiam
kłopotu
wielkie szczęście mam
że z Milordem
przy jednym
mówiąc
jaki jest z pana
pan
Milordzie ach milordzie
proszę uśmiechnąć się
o tak znacznie lepiej
jeszcze za mało milordzie
jakiż piękny uśmiech
który rozbraja mnie
śpiewaj wraz ze mną
milordzie
śpiewaj że
, la, la, la, la, la la .......
tak niech pan
tańczy
Milordzie La, la, la, la, la, la
brawo milordzie
la la la l
Napisano o niej wiele biografii, ale niektóre fakty z jej życia pozostały tajemnicą[3]. Urodziła się 19 grudnia 1915 jako Édith Giovanna Gassion[4] na paryskim osiedlu Quartier de Belleville, gdzie żyło wielu imigrantów. Przyszła na świat w szpitalu Tenon, w dzielnicy XX. Otrzymała imię po siostrze Edith Cavell, przełożonej szpitala wojskowego w Brukseli, brytyjskiej pielęgniarce, której bohaterstwo przyniosło sławę i miano męczennicy okresu I wojny światowej po rozstrzelaniu przez Niemców za pomoc brytyjskim żołnierzom w ucieczce z niewoli[5][6].
Piosenkarka miała pochodzenie francuskie, kabylskie, marokańskie i włoskie. Ojcem Edith Piaf był Louis Alphonse Gassion (ur. 10 maja 1881 w Castillon, Francja, zm. 3 marca 1944 w Paryżu), akrobata cyrkowy, matką – Annetta Maillard (ur. 4 sierpnia 1895 w Livorno, zm. 6 lutego 1945), śpiewaczka znana pod pseudonimem artystycznym „Line Marsa”. Louis Alphonse Gassion był synem pochodzącego z Normandii Victora Alphonse’a Gassion, stajennego cyrkowego, i Léontine Louise Descamp, znanej jako Maman Titine, właścicielki domu publicznego w Bernay w Normandii. Annetta Maillard była zaś córką Auguste’a Eugène’a Maillarda (1866–1912) i Emmy Saïd Ben Mohamed, znanej artystki kabaretowej (1876–1930 w Paryżu). Rodzicami Emmy Saïd Ben Mohamed byli Said Ben Mohammed (1827–1890), artysta cyrku marokańskiego, i Margueritte Bracco (1830–1898)a la la ....
Charlie Chaplin, bodaj największy komik w dziejach kina, zmarł w Boże Narodzenie 1977 roku. Kilka miesięcy po pogrzebie jego szczątki zniknęły z grobu. Złodzieje zażądali od rodziny okupu – 600 tysięcy dolarów. Czy wiecie, jak zakończyła się ta makabryczna historia?
ten który
drwił
z Hitlera
grając
Dyktatora
skąd mógł
wiedzieć
iż Europa
stanie
w płomieniach
kwietniowi chłopcy
bodajże
dobry i zły
jeden
kapralem
z okopów
drugi
melonik
swój miał
podrzucał
globusem
a jakże
rozbawiał ludzi
i świat
despota
połknął Polskę
dobry
nieme grał
Historia
jak to
historia
niektóre
wypatrzyła
czy strzelił
w łeb sobie
zaś drugiemu
trumna
służyła
/fototapety-puste-krzeslo-na-lace.jpg.jpg)