Opowiem tobie o życiu albo nie samo się opowie kartki historii zapiszę wraz z tobą w duecie w te tango nasze w dłonie i w serca płonące w zielone lasy w dzikie polany oraz kwiaty pachnące dom tam gdzie my jesteśmy twoja miłość lampą zapaloną wracam do ciebie zawsze nocy każdej a księżyc jak chytry lis co w okna mnie zagląda kradnąc moją nagośćdaną tylko dla cię a ja nie chcę w trojga tylko noc najciemniejszą twojego ciała i usta moich dotykającasio gwiazdy asio ja nie chcę nocy księżycowej wystarczą mi twoje oczy teraz wpatrzone we mnie teraz do zawsze

pięć róż w flakoniektóre wcześniej dla niej na peronie co pędziłem do mojej miłej pierwszy raz widząca serce wtedy dudniło i peron pusty był mało kto wówczas widział jak przytuliłem ją oprócz aniołów białeco białe skrzydła mają i zabrałem w swój świat i wraz z nią te róże zostały pięć czerwonych róż które we flakonie jak żywe do dziś są one

czym jesteś dla mnie którą powinien uszanować co nie mogę zmarnować marzycielem oj raczej nim nie jestem któremu marzy się dom nad morzem takowe bziki nie w mojej głowie po prostu chcę żyć normalnym życiem i być tym prawdziwym mężczyzną dla ciebie chcę ci wynagrodzićto czego nie miałaś a i ja również i co uczynię zawsze będzie piękne za pewno pijany nie zawlę się przed tobąco widziałaś w innym co widziałaś

porzucę stary świat a resztą cóż pokierujegdyż serce niestety za mało choć mocno cię u całujębo słowo co ust twoich słyszę które najstarsze na świecienikt dotąd tak mi nie mówiłzatem przepadnij wczoraja jakież to poświęcenieja siebie wszem wobec nie pytamchoćbym miał taszczyć kamieniaprogi twoje przywitamchoćbym miał oczy mokre z serca nie wyrwę sobie pójdę twoim śladem a resztę życie dopowie a mój wierny pies co pójdzie pewno w zabicie bo mojego psa takie dotąd mam życieanioły nie śledzicie mnie za mord w głowie psa wiernegoco go reumatyzm męczy Wirgiliusz i piekło Dantego ja wiem iż kiedyś w nie pamięć a nowe dla cię wszystko co w czerwony zachód dziś patrzę u tracę by być ciebie blisko