miał olbrzym serce małe nic tylko cielsko same czy takiego da się pokochać pomyślała sobie dziewczyna chodził olbrzym od domu do domu i nie mógł wleźć do żadnego co dom za wąska futryna i nie miał jak łba wsadzić usiadł sobie smutny olbrzym i z żalu aż się popłakał czemu ja jestem aż tak wielki i przez to mnie nikt nie chce zobaczyła dziewczyna smutek olbrzyma i łzy wielkie na nią spadały od których wielka urosła i stała się taka jak on dostrzegła w płaczącym serce które zaraz pokochała i odtąd żyli długo i szczęśliwie ależ to śliczna jest bajka

kochasz acz na pewno gdyż kochanie jest bardzo krótkie i bardzo boli kiedy ten ktoś już odejdzie nie zapomnij nigdy i zachowaj w swoim sercu tylko tak nadal on będzie przy tobie puki śmierć nas nie rozdzieli co jest nie prawdą gdyż to drugie z tych dwojga również musi umrzeć

społeczeństwo nie jest monolitem ponieważ jest wciąż żywe i zawsze ma coś do powiedzeniajesteś cząstką krzycz tą że cząsteczką boś nie kamień oczy serca dusza tam cię poprowadzą gdzie tylko zechcesz i choćbyś w najciemniejszy mrok wszedł to z niego wyjdziesz oczy w ciemnościach nie zobaczą za to dusza i serce zawsze

stworzenia Boże w mrokach życia oto kim jesteśmy nie mając tego zielonego pojęcia co nas jeszcze czeka poszatkowane chwile jak do kieszeni a główka kapusty kto nas tak urządza w tej bezradności mroków czasem padnie światło poświaty i myślmy że to słońce by potem znowu się przyzwyczaić do tego co już było wyrwać się nie wy rwiesz gdyż Bóg co do nas ma swoje plany i jak było na samym początkutak też się stanie

czemu życie jest takie dziwne wraz z nimi wszystko razem wzięte czemu oczy pokorne patrzą naiwnie i kochają to co może być przeklęte dlaczego człowiek mocno zaufa i co jego skłania do tego i jaka siła pcha w kleszcze drugiego co skłania człowieka że czas się już zmienić i czemuż tak się dzieje zgadywać jak mam zgadnąć kiedy same niewiadome dlaczego człowiek opór nie stawia gdy coś dobrego przychodzi może dlatego że chce być tym człowiekiem nie takim jak poprzednio

przyszliśmy na świat na początku swoje historii a nie na jej nie chlubnym końcu to my tworzymy i wciąż przesuwamy granicę a gdyby tak nie przesuwać jej wcale swoboda świata gdzie byś chciał tam poszedłbyś sobie i dom swój postawił szczęśliwieszkoda oj wielka szkoda że tylko ptak ma swobodęponieważ granicę drugiemu człowiekowi wyznacza ten człowiek

na niebie wielki słonecznik Van Gogh nie w dzbanie ni z pola jakiegokolwiek oferuję tobie słoneczniki nie o tej porze nie teraz złociścieza to słońce owszem ono takie jest co dzień a że za chmurę czasem zajdzie to nic kochanie lub całkiem zachmurzy się zawsze dla ciebie jest w moim sercu złote jak ten słonecznik na niebie lub w łanach pól jeszcze w garze lata gdy snopów nie ma już

Skarabeusz wypycha słońce to też co dzień świeci ten złoty słonecznik na niebie kochają nie tylko dzieciz mroków powstaje gdy dnieje światu daje nadzieję temu które żywe stałemu i w ruchu tylko kamień nie powie jak również nie ucieszy nawet w ciemnej materii jemu to obojętne a ty jakie masz serce i co cię wzoruje by drogi nie były kręte którymi chodzisz

u brzegu Eufrat ogrody wiszące na których soczyste owoce oj chciałbym skosztować najeść się do woli co tam Bio ależ ohyda na swoim ogródeczku bananowca posadzę i klimat międzyzwrotnikowy sprowadzę z której banany zrywać będę nie Bio oczywiście mój piękny ogródek jakże on piękny i leję gnojowicę to z pokrzyw to ze skrzypu na moje warzywakategorycznie żadnej chemii Bo Bio ależ Bio dla głupców tak napisane że zdrowe i takie tam co mija się z celem że ekologicznie

ósmy cudzie skąd przybędziesz w jakiej krasie będziesz teraz mnie motylek czaruje za co Bogu dziekuję ósmy cudzik maleńki choćby ten najmniejszy po cóż mi czyjeś wdzięki kiedy walczę o piękno serca a gdzież się to zapodziało i czy z chłamu wydobędzie a tańczycie tańczycie chochoły wszystko mi jedno i tak żem goły i wesoły

darz sercem a odpłacą podobnie nigdy złą karmą ponieważ zła karma zawsze powraca os w obudź się z tego które cię kusi co za dużo to nie zdrowo pewno słyszałeś o tym chociaż granice pragnień nigdzie nie są zaznaczone zobacz je dla wszelkiej ostrożności ponieważ nie cofniesz tego które z twojego powodu wydarzy się tak więc zawsze miej umiar ten

iż we krwi się kąpała wampirzycaco za bzdura Elżeniu droga kto ci podłożył tę świnię że jakieś cygana zaszyto w zdechłym koniu pewno to i prawda lub języki obcięto za bunt chłopów iż dziewki sprowadzałai wraz z karłem kadzie w piwnicachzamku kiedy twój mężulek na wyprawy bitewne toż cię zamurowano gdyż takiego sądu nie było by ciebie zabić przeto hrabianka przecież a jak to tak się nie godzi Habsburgowie ot mieli pretekst gdyż wasze rody zwaśnione by przecie od dawien dawna a sąd twój był jeden z tych najgłośniejszych wtedy

co dzieje się z tym obok no takznów myślisz tylko o sobie a może chce byś tylko tę szklankę wody podał a po za tym nic więcej znieczulica w parze z tobą swoje i tylko swojego człowieku opamiętaj się zajrzyj czasem do niego piesek kotek a co tam należy przy warzyć cudzy acz oczywiście pogonić i kamieniem rzucić powiadasz jestem dobry a nawet z tych najlepszych tysiąc uczynków z korzyścią dla siebie twój system działa tylko w tę jedną stronę

szkapa Konopnickiej co bym wspomniał o niej która chociaż chuda wóz w cztery zaprzęgi ciągała a to dlatego by rodzina nie głodowała wspomniał bym o takiej acz na nic moje gadanie toć ludzie dobrze się mają więc po cóż te kazanie boso dziewczynka chodziła gdyż bucików nie miała nie ma wszy choćby skąpych ciężko zachorowała oj wiedzie wam się wiedzie kiedy inni w tej biedzie w niebie buciki jej dali i teraz jest szczęśliwa

każda pora ma swoje uroki lecie toż piękny jest okres w polach dojrzewa zboże w sadach w ogrodach owoce co posiejemy wiosną to w gwarze lata zbierzemy jak zadbasz tak mieć będziesznatury nie oszukasz oj ci śpiewają ptaszki pliszki rudziki sikorki w polach skowronki szare do nieba chcą lecieć biedronki oj niech wesoło ci będzie w te twoje krótkie życiei jak dziś tak zawsze świeciłokółeczko słonecznikowe

upał straszny żar się leje południca z sierpem idzie przez łany zbóż i zieloną kukurydzę gdzież ci ludzie chłopa nie ma żadnej baby przy robocie co by zawały po dostawały przy takiej duchocie ni dziecka porwać żadnego żeby mamusia szukała opowiedziawszy na trzy życzenia wtedy córunię by oddałaprzeto zły duch ona która po tych polach łazi w piękną zjawę lub w staruchę we wszystko się przeobrazi