prawdziwy dom nosisz w sercu

dbaj o niego

prawdziwym domem jesteś ty

dla drugiego

nie będziesz bezdomnym nigdy

kiedy ciepło o swoim domu wspomniesz

wtedy ogrzeje cię nawet w najchłodniejsze noce

prawdziwy dom nie stół krzesła oraz meble

prawdziwym domem jest twoja rodzina

nie ty jeden

zatem dbaj o nią i kochaj dzieci swoje

bo kiedy je znienawidzisz

zastaniesz puste pokoje

motyl się narodzi wyjdzie z kokonu

łąka zakwitnie i będzie ślicznie

jabłonie zaowocują i dadzą owoce

bo takie jest życie

smutnego człowieka uszczęśliwi

gdy nagle skądś ktoś zapuka

on się otworzy ona zaś przed nim

zaiste miłość wielka

tyle jest jej, iż wszystkich można obdarować

więc czemuż nadal aż tylu samotnych

wstydliwi czy co lub boją się pokochać

nie moim rozumem to pojąć

na własne życzenie nie pójdzie jej śladem

lub ona jego

w młodości można zignorować wiele

za to starość jest najgorsza

próchniejące drzewo

Wszystkie reakcje:

każde ryzyko opłaci się

nie ryzykując nie zyskasz nic

sukcesie oraz porażki

to twoje przecież jest życie

formatując

układasz sobie dni

jeśli noga się tobie powinie

tą drugą przecież masz

tym, balast swój prostujesz

łapiąc równowaga

jakby inaczej wymuszona konieczność

a że nachodzą

lub mówią tak albo tak

przecież wiesz sama o tyn lepiej

to fakt, iż człowiek może pomylić się

jeszcze jest ten drugi źli doradcy

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

była sobie dziewczyna

i to bardzo smutna

a czemu taka aż

nikt oto ją nie zapytał

zabiła się dziewczyną

ze swoim wielkim smutkiem

a czemu to zrobiła

wszyscy dowiedzieli się o tym

nie kochasz jest źle

kiedy kochasz również

gdyż mając kogoś który ginie tragicznie

to na prawdę się można zabić

była sobie dziewczyna

o której dawno zapomnieli

teraz leży obok niego

ponieważ taka jej była wola

miłość ach ta miłość

ależ słodka jest ona

i również może być

śmiercią straszna

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

o miłość tyle mówisz

a kiedy masz płoszysz ją

czemu to robisz

czy brak tobie piątej klepki

nie potrafisz się zmienić

tylko płoszysz wciąż płoszysz

aż kiedyś wypłoszysz zupełnie

popamiętasz wtedy cóż zrobiłeś

niestety za późno już będzie

każda miłość jest tym ptakiem

która chce złożyć swoje skrzydła

i poczuć się bezpieczną przy tobie

czego jej nie dałeś

tym odbekniesz

i stanie się faktem

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

nie gardź człowiekiem

gdyż kiedy jego zniszczysz

kiedyś do siebie poczujesz tenże wstręt

człowiek to taka glina dobra lub zła

no cóż, jaka mąka taki chleb

nie naprawisz świata również wszystkich ludzi

więc nie baw się w Boga

że kaleka rodzi się kaleką

że matka chce poronić dziecko

że ktoś się wstydzi inny zaś dużo gada

a naddatek byle co zignoruj to

ponieważ tak być musi

jedne można tolerować zaś inne nie

to też dlatego dodaj głos swój

i bądź tam gdzie powinieneś być

tym krzykiem całego świata

Lubię to!

Komentarz

Wyślij