niedziela, 13 sierpnia 2023
nie stracimy miłości jak okręty płyniemy nie wygląda wszy latarni Rodos którą trzęsienie ziemi zburzyło ponieważ mamy swoją wyspę jedyną w naszych sercach błękitną laguną nam ona i fruwają mewy nadzy jak Bóg stworzył zanurzymy się w rafie kolorowej w muszlach są perły dla nas za które dom postawimy i stać będzie piękny i będziemy szczęśliwi płyniemy jak te okręty moja ukochana
również sercem oddycham tobą i w tulam się w ciebie te przyjęte słowo zachowam sobie na zawszena w tulenie każde .Być czy nie być ależ głupie pytanie panie Szekspirze toż zapytam pragnąć czy nie pragnąć ależ oczywiście i co ty na to Ser Wilman nie pisz mi dziwnym piórem acz wolę nasze pióro u kochania mojego spacerem przez nasze życie po zawsze
w skromności piękna wybucha dumą pąki kwiatowe dono sna w jasności księżyca a człowiek traci głowę radość w tobie i szczęście do zawsze moja kochana snem zabitym spać nie będę a oczekiwać rana ranek każdy bez ciebie jakby dekady minęły toż to cała wieczność płonąć i będą płonęły wszak przeto one nie zgasną co mnie wyłuskane a tyś do końca świata moim serem umiłowane
Co dzień staję się inny i idę w właściwą stronę po zawsze moje kochanie a w tyle coraz dalej wczoraj i znikną mi zupełnie i tylko plamą będą co było mi smutne i przykre a uśmiech powróci już dawno się nie śmiałem a jeszcze dawniej kochałem acz słabsze było niż teraz pojawiłaś się nagle i u czyniła żeś cuda toż powiedz terazkim jestem
By wiedzieć o swoich pragnieniach i troskach trzeba po prostu sobie wyłuskać co drzemie w duszy to nie może być uśpione należy pisać piórem szczęścia .a wtedy u lecisz w chmury i swoje niebo zobaczysz który on ci da czyli ja a w miłość być krystaliczny by żadne kłamstwa nie mogły się schować przed sobą bo kiedy jedno zaczyna kłamać to już ujma dyshonor dla naszej miłości
coś ukradnę teraz z twoich słów przeto razem piszemy dziś jutro po zawsze nakarmimy serca swoje by nie cierpiały spragnieni pójdziemy razem i na wyłączność siebie będziemy mieć w spacerze wśród gwiazd dłońmi spleceni gdzie snopki jesienią cudnym uniesieniom jeszcze jest kawał dobrego przed nami zachody buraczane widzieć będziemy a wschody jeszcze piękniejsze budząc się obok siebie razem
Kocham nie mówi się w próżne bo wtedy ranisz drugiego kocham to twoje uczucie co wypowiadasz czując kocham toteż mówię na piękno miłość naszej iż kochaniu mojemu do zawsze a wśród milionów tyś którą wybrałem kwiat najpiękniejszy którego u całuję na piękno naszej miłości iż na nie kresy końca gdyż przecież kresów nie maponieważ jest wieczność
czarne wrony co mnie fruwały i chmury ciemne z przyjściem roz gnałaaż wszędy rozjaśniałowron nie ma chmur również jeno ty co świecisz słońcem które biorę na za pas by nocy ciemnej nie było przestały dla mnie istnieć tamtejsze zdarzenia nawet dziewczyna którą miałem laty w pamięci już dla mnie nie istnie ponieważ chcę być wierny w myślach trwając z tobą jak to pięknie ująłeś do zawsze
powiedziałaś żem czarodziejwięc czaruje i nie w próżne moje słow złotymi głoskami pisuje kocham cię ptaki co nad górami i zwierzyna w lesie takowe wieści mają od posłańcówco anioły posłały z białymi skrzydłami a tutaj ludziomkubły w mordęby wszędy nie gadali a i ptaszyska wrony czarne za takie mowy im oczy wy kolą
brzmi śmiesznie gdyż po co żyć wyłącznie dla siebie na własne życzenie takowe torturymiłość otworzyła moje oczy toć jestem wniebowzięty i nie wzbraniam się przed tym zatem porywaj mnie dokąd kolwiek w nieznane w nieznanym przy tobie będę bezpieczny w nowej krainie do zawsze a stary świat niech przepadnie
nie można miłości odrzucać odrzuciwszy przeto krzywdziszczynem łajdak wszem i wobec miłości anioły same z białymi skrzydłami a kto z niebios odrzuca ten niegodny jakiejkolwiek uwagi chyba że diabeł ciągnie do diabła w czynach miot diabelski więc nie bądźcie zdziwieni iż świat jest taki a nie inny z przymierzem na niebie
moim obowiązkiem cię uszczęśliwić zatem stop banici a wracaj że moje sercei temu wszystkiemu za radź oj wredne pokaleczone dłużej już znieść nie mogę z tobą nowe kartki w zeszycie zapiszę na tę szczęśliwą drogę co teraz w dni upalne toż gorąc większa jest we mnie na te moje spełnianiegdziekolwiek kochana jesteś co dusza moja goreje wyzbywa czy smutku pragnie z tobą chce być szczęśliwy nim ciemna noc zapadnie a choćbym miał pójść w ciemności w nich wszystko roz jaśnieje kiedy pomne o miłej mając cię w sercu za dnieje
nie dać się z dziczeć w ciemne ogrodziei po to jesteś miła ma bym nie zdziczał zupełnie a i usycham tęskniąc do ciebie i patrzę w chmury gdzie ptaki lecą i patrzę w tonie dalekie gdzie ciemnogrodu nie ma gdyż tutaj oszaleję nie pozwól mnie oszaleć moja miła szaleństwo przeto złe jest chyba że w kochaniu kiedy myśli jedno o drugim
szukaliśmy my duszą i sercem i gdzieś nas wysłuchano początku nie było ty spałaś w moim sercu swą osobowością acz pięknie się czuje i wielce dziekuję i już nie śnij proszę gdyż taka potrzebana ziemi nieba doznać z tobą i na wyłączności nie w zaborczości kajdan ci nie założę mnie kochaj swobodnie przez wieki a będę ci niedaleki
Twa osoba we mnie od dawien dawna tylko że była uśpionaspała sobie smacznie w moim sercu a ja jej zbudzić nie chciałem niech śpi ach niech że śpi moim życiem moja królowa a kiedy się zbudzi przytuli mnie i tak już zostanie od dziś do zawsze a tam wyżej niech nam zazdroszczą a tu na ziemi a żeby ich diabli wzięli co gardzą naszą miłością
Subskrybuj:
Posty (Atom)