białego kruka mieć w domui nie oddać nikomu żeby się dom wzbogacił a ja na tym nic nie straciłbiałe kruki w sercu i miłość jak na widelcu wziąwszy zabrać z talerzai niech do żołądka zmierzawszystko co przetrawione spożyte błogosławione tędy ci droga moja gdzie opatrzność twoja nic nie o kuleje choćbym kulowy chodziłserce i rozum przeto żem oswobodził

z iloma na bakier z tyloma nieprzyjemnych niespodzianek mieć tychże będziesz cóż więc nastaw swoje uszy i miej również oczy szeroko otwarte a którąś z nich na pewno unikniesz balast znaczy nie dać się wytrącić z tejże równowagi a poniesionych konsekwencji wówczas żadnych nie będzie konsekwencja to oni i ty po prostu takie siłowanie się między sobą

ci którzy dobra dostają czy o nich pamiętają oby nie w przeciwną stronęw serca poranione acz czemuż tacy są iż czynią takie usługi darmo rozdają jak jeden tak i drugi takowe serce trzeba mieć toteż nie za chodź w głowę iż jeszcze są ponoć co w duszach mają lowe dawać oj trzeba umieć uszczęśliwić drugiego a komu w krew weszło ten widzi coś sensownego gdyż sens to wszystko ma kiedy dostrzegą człowieka a choćby w szmatach chodziłtakiego niebo czeka

wciąż ci sami a jeśli nie to do nich podobnigłupcy zaś dają nabiera się na okraszone bez poręcza żadnego słowakręci wszy kręcę chociaż berła nie mam w ręce stwarzam iluzję stawiają kartonowe postacie i po co i na co skoro jak sądzą tak sądzą a ja jestem iluzjonistą trzymając się twardo stołka swojego takowego trzeba takowego trzeba kozła ofiarnego bym poszedł do nieba a mnie za takowy czyn pomnik postawcie

wystarczy kilka dusz bratnich niż stado rozochocone pędzące tam gdzie perły leżą a ten kto chwyci chociaż jedną to tenże drugi na pół chciałby ją rozpołowić pomimo tego iż się nie da bratnia duszo dokąd będziesz moje zamiary i myśli podzielał dotąd mnie kimś serdecznym będziesz serdeczność a jakże zawsze na pierwszym miejscu ciepła dłoń i serce to znaki rozpoznawcze

chciałoby się rzec to nic domku z kart już nie ma a i zamku z piasku którego uroił żem sobie biały obłok zniknął w którym zamieszkiwali aniołowie więc co jest skoro już nie mam swoich marzeń marzenia bańki mydlane lub krople deszczu z chmur marzenia ukochane mojej wyobraźni twór a miłość chociaż konieczna w czerwony trwaj nie wsiadłem z tą panią w czerwonej sukiencew której w oczach róż jedenaście

śladami twoimi nie poszedłem czego bardzo żałuję szykany mi drogę utrudniły mgłą spowiły czarny ptak do dziś kracze i niema takiego ranka szykaną nie wybaczę mgła całuje kochanka usta jej nie do moich a już dekad tyle a miłość wciąż ta sama i nie osłabnie przez chwilę jakże to i czemuż to ślady twoje zatarte nawet nie wiem gdzie mieszkasza moje serce odarte