odnajdź najpierw siebie

po czym udowodnij światu, iż jesteś

rodzaj ludzki jest dziwnym rodzajem

choćbyś nie wiem, co o nim myślał, dostosuj się

nie strzelaj nie wyciągaj sam jeden swoich dział

bo nic tobie nie da armada twoja i kule

głos jeden przyćmi świat, na nic się zda

zatem przekonaj innych do siebie

Pięć dziesięć wielu ma już swoje znaczenie

a masa to siła której czołgi nie rozjadą

Mrówczy tytan ubezwładni nawet Goliata

nie Dawidem on procy nie musi mieć

Lubię to!

Komentarz

Wyślij

kiedy miłość rośnie

które w pobliżu karłowacieje

stajesz się wielki

potencjał to wszystko, co masz

tylko proszę cię nie oprawiaj w złote ramki

i nie wieszaj na ścianie

mówiłeś do niej jak do obrazu

ona zaś chciała czegoś więcej

i z karłowaciała

rzeczy wielkie mogą stać się małymi

nie wkładając w nie swoich uczuć

nie pukaj do mnie Alzheimerze

dopóki umysł ćwiczę

bo wtedy co mną przepadnie

rośliną się wtenczas stanę

wynoście się świata bezduszności

me serce was dzwonem odprawia

może tą resztką jestem

wraz ze mną inna jeszcze

Pogódźcie się świata okrutności

z tym iż dobra zawsze zwycięża

ten, co mąci ginie we własnych mętach

i biada mu

a ja chciałbym to zobaczyć

jak diabeł stracił swoją robotę

dostając wypowiedzenie

dobry anioł zaśmiałby się czartu prosto w twarz

co masz do powiedzenia

człowiek wysłucha

jeszcze nie jest tak źle

również krzywdę ludzką zobaczy

dziejącą się tobie lub mnie

jest obojętność owszem tak

ja również synonim tego

miłość nienawiść

anioł i diabeł

niebo lub piekło Dantego

sądy nie sądy

co myśl i ślina

w parze i nie do pory

Arka Noego

chociaż chwilą zgrzęźniesz

człowieku, więcej wiary

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

Wtedy odlecę

kiedy mnie już nie będzie

może ty zrobisz za mnie lepiej

przecież człowieka można zastąpić

psuje się jak maszyna

póki, co

jak widać jestem

świadomy swoich czynów

nadążam za światem

który nie zwalnia

dyktując swoje szalone tempo

wszystko oczywiste

wiem, że kiedyś się zmęczę

choćbym herosem był

kiedyś ten dzień nadejdzie

rozkładając swoje skrzydła

wtedy jak anioł odlecę

tam gdzie są   serafini 

by być bliżej Boga

meldując się tam

opowiem swoją historię

dlaczego taki byłem

nie wybierałem inaczej

jakie powody przeszkody

co było niesmaczne

robaki w ustach

którymi plułem

skąd wyszło moje serce

i dokąd sobie poszło

spłoszone przez człowieka

nie zaznało miejsca

wybrałem tylko miłość

odpłacili nie tym samym

czy moje serce

mogło aż tak się pomylić

Wyślij

Aktywny

nie ma sufitu

nie ma dachu

nie ma nieba

dziwny sen

nie prawdziwy

gdzie ja jestem

nie przestrzeń

czarna jak smoła

może oślepłem

to straszne

nie widzą sufitu

dachu

nieba

Braun

ich sprzymierzeńcem

tymi chwilami zrozumiałem

a oni tak

kroczą przez życie