Mrówki

kim są ci, których spotykasz co dzień

w swoim mieście na deptaku

z jakimi problemami wciąż się borykają

czy zastanawiałeś się kiedykolwiek nad tym

żyjesz w mrowisku patrz jak oni biegają

żywy organizm i każdy ma coś do zrobienia

szef wydaje polecenia

uczeń przerasta mistrza

i tak to się kręci po prostu młyn na wodę

góry nie śpią chociaż są skałami

lasy mówią do świata swoim językami

chmury płyną rzeki nurty niosą

krew nasza podobna jest do wschodu słońca

księgi otwierają się i zamykają

Aleksandrię płoną w naszych głowach

czas narodzin i to, które jest z nami

to my tacy, jakich siebie widujemy codziennie

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

kiedy miłość rośnie

które w pobliżu karłowacieje

stajesz się wielki

potencjał to wszystko, co masz

tylko proszę cię nie oprawiaj w złote ramki

i nie wieszaj na ścianie

mówiłeś do niej jak do obrazu

ona zaś chciała czegoś więcej

i z karłowaciała

rzeczy wielkie mogą stać się małymi

nie wkładając w nie swoich uczuć

w tych ciasnych butach

kazać mi iść

i żadnych na zmianę

słońce ciemnieje

księżyc gubi drogę

potykam się o kamień

i jakby przycichło

niestety na chwilę

wpadł promyczek jeden

skąpi jak zawsze

darzyć nie darzy

bijąc po kieszeniach

to ci wredny

ja zaś durny

pomyślałem nie wdrążyłem

awers rewers

orzeł resztka

tę gorszą zobaczyłem

a one się tłuką

bijąc w szyby

wszystkie nieszczęścia moje

gdy szkło już poleci

obym nie zobaczył

czarnego ptaka

w mym sercu

Wszystkie reakcjeLucjan Prince

nie pukaj do mnie Alzheimerze

dopóki umysł ćwiczę

bo wtedy co mną przepadnie

rośliną się wtenczas stanę

wynoście się świata bezduszności

me serce was dzwonem odprawia

może tą resztką jestem

wraz ze mną inna jeszcze

Pogódźcie się świata okrutności

z tym iż dobra zawsze zwycięża

ten, co mąci ginie we własnych mętach

i biada mu

a ja chciałbym to zobaczyć

jak diabeł stracił swoją robotę

dostając wypowiedzenie

dobry anioł zaśmiałby się czartu prosto w twarz

z góry chcą twojego uśmiechu

czemuż jesteś wciąż smutna

zawiedzioną miłością przecież jest lepsza

więc nieupodabniań

dziewczyno, świat nie jest taki zły

przyjdą wiosny zginą jesienie

nie jesteś pierwszą Ewą

która pragnęła czegoś więcej

co ją spotkało to skarciło

niewiasto, życie jest piękne

które utrudniasz sobie

fałszywe szczęście zastąp prawdziwym

Siódme niebo istnieje

ja tylko patrzę na ciebie

i wiem, iż tobie się należy

za wód nie przyjdzie

gdyż ocean nie rozd

Aktywny

Graal, krucyfiks święty

w najwyższym jego znaczeniu

krew moja Judasz jego sprzedał

a jeszcze gorszy na wschodzie

położeni trupem Walhalla nie dla nich

za swoje zbrodnie dokonane

carem nie jest chociaż siebie ogłosił

Cyryl zaś jeszcze językiem się nie dławi

to nie dziwna wojna to zbrodnie

pomyśleli sobie, iż oni są słabi

a jednak organizm mrówczy

Wasyla z pomocą świata trawi

i niebo stanie się niebieskie

i dziecko już nie zapłacze

i żaden dom zapałką

Temida wreszcie uśmiechnie się

0 komentarNapisz komentarz publiczny…

opatrzność twoją dobrą opiekunką

trzymając egidę nie dopuści zewsząd

twą matką Teresą, którą za jej czyny

uczynili świętą

a w prawej zaś ręce Excalibur

podobny do kwadransa czasu

kto uchroni lepiej niż ona

potykającym się nogą i kłoda

biada

wyznaczona linia biała kreska

jak kiedyś Watykan w obliczu wojny

faszyzm pomysł antychrysta

reperacje dla krajów pokrzywdzonych

nie było opatrzności było skończenie

Liberty przez komin

całuj swoją opatrzność przytulaj do piersi

bo kiedy przyjdzie twój czas dla niej nagroda będziesz

2Anna Nakonieczna i 1 inny użytkownik

1 komentarz

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij