czemuż schowana w Pandorze

ta mszy ją usadzili

bym myślał iż nadejdzie

skąd wszy wiatr zawieje

toć tyle czekać dlaczego

wytrzeszcz dostanę mych oczów

ciekawscy nie wypuścili

zaglądając w puszkę

cóż za dar złośliwy

parze młodej

oj na górze namieszał

złośliwy pan Olimpu

to też robactwo i węże

oraz wszelkie choroby

że teraz człowiek umiera

umrze wszy nie zdrowy

jakoby znajome

wszak oczywiste

by nie trafiały siły nieczyste

dusza ciału służy

puki ono żywe

gdy martwe jest

gdzie wtenczas uciec

przeto w pół

tak rwą człowieka

toć moja

diabeł nie odpuści

wzięło zakonnice na miłość

klechę zaś na amory

prawo natury rzecz jasna

za karę pokuta

wyjście najbliżej figur

więc kodeks Boży znacie

ty wystąp z klasztoru

panie czarny zrzuć sutannę

nie do biegnij nigdy moje serce

przeżyj wiek Matuzalema

bądź starsze od sekwoi

tylko czy wtedy świat będzie jeszcze

istniał

cóż czynisz człowieku drugiemu

byłoby dobrze abyś zarażał miłością

czego nie czynisz podły człowieku

Excalibur nie wyciągniesz

który jest w skałę wbity

gorsi od ciebie

jeszcze są tacy

każda dekada

ma Stalina lub Hitlera

gdzie serce schowasz

kiedy zdeptać zechcą

gdyż bez niego

miłość nie istnieje