spalę se skręta

bom od matki żem poczęta 

i niem bluźnierstwa wcale 

że sobie zapalę 

co od człowieka 

to dla człowieka 

a do nieba droga daleko 

a jak szybko umrę 

zamkną mnie w trumnie 

co od Boga 

to dla Boga

więc korzystaj moja droga 

załuż se rodzinę 

i bądź matką w tę godzinę

stoi se lataryjka

na wyspie Faros 

łognie na samej górze płoną 

by marynarze nie pobłądzili 

a i ja stoję 

pod latarnią 

nabufana księżniczka 

i wyglądam pirata z karaibów 

co by mnie stąd porwał 

chusteczki zrzucić nie zrzucę 

a i nie pomacham na ratunek 

bo kaj tu wleźć tak wysoko 

a jak już przybędzie 

to weźmie mnie na barana  

i z piratami będę szczęśliwa 

aż do skończenia świata

czemu to 

tyle razy aż 

jakby jeden nie starczyło 

i ponownie gwoździa wbijasz 

co nie chodzę już po wodzie 

gdyż w górze królestwo moje 

a ty sięgasz mnie z tych niebios 

do gwoździ których się nie boję 

zaprzyj rękę na podbródku 

usiądź pomyśl sobie

czyż nie lżej jest bez krzyża 

w tej czy w każdej j dobie

kim on on był 

ot i co 

że zardzewiał

a w raz z nim 

skończony sen trzeciej Rzeszy 

czemuż teraz w pierwur 

wręcz wypolerować 

wieszając na szyi 

by manifestować 

a my 

co na to my 

 dajemy porwać swoją mowę 

pochód 

racę 

wypędzeni w chorobę  

Proletariusze wszystkich krajów

dajcie weto temu co się dzieje 

bądźcie bezwzględni

żeby nie obudzić się z ręką w nocniku 

to tylko strumyk 

który nie narobi żadnej szkody 

który przejść można suchą nogą 

powiadam to aż strumień 

z którego wielka rzeka 

z pędzącym nurtem 

co rozrywa brzegi i które dalej  

a kiedy wystąpi zaleje tyle 

iż ludzie nazwą powodzią 

które zobaczą