Diabeł

autor: Radzikowski

5.0/5 | 1

---

satanael samaël samiel
różnie ciebie zwą
szpetny
nie znasz moich myśli

aniele adom
personifikacjo zła
anioły z kobietami
bezprawne obcowanie

nie oślicą jestem
trzykroć bitą
którą mową ludzką
za co mnie zbiłeś

grozisz mieczem
ludziom przymierze
z Bogiem
odkąd Noe
wypuścił gołębicę

szóstego dnia stworzony
władco mocarstw powietrza
niegdyś wodzem serafinów
ogniem w sądzie ostateczność




X X X








umrzeć
uciec
Do czego przyrównać
skarbie słodki
mój

cóż mi przystoi
kochana
jam niewolnik
twój

nie marmur
pomnika zlecenie
pochówek szkieletowy
ten

słońca promienie
i ty
mój radosny
dzień




x x x

Ewelino
skarbie słodki mój
serce nie wytrzymało
odszedłem
w porze żniw

na kredytach żyłem
ucieszył mnie
fakt
iż oczarowana mą
twórczością
napisałaś do mnie

spotkaliśmy się
w Neuchatel
wtedy przyrzekłaś
żoną twoją będę

owdowieć owdowiałaś
hrabia Hański zmarł
lat dziesięć minęło
wzięliśmy z sobą ślub

Na moje serce

marzenia

w przezroczach

pragnienia 

oby  nie po próżni 

noce i dnie  

trwały 

najdłużej 

kochanie

nieskończone 

zdarzenia 

trafione

piętna 

nie  odciśnięte 

drogi  

nie kręte 

trucizny niepodane 

na moje serce

Pandora

autor: Radzikowski

---

kobieta
zawiść Zeusa
za fałszywą ofertą
Prometeusza

przyozdobiły
charyty i chory
by z puszki Pandory

czyń Hefajstosie
ulep z wody i gliny
Atena prac nauczy
Afrodyta urodą obdaruje

Hermesie nie skąp
cech swoich
podziel się
kłamstwem i oszustwem

pokaż Epimeteszowi
weźmie za żonę
w prezencie dostaną
puszkę glinianą

a kiedy otworzą
paskudztwa wypełzają


x x x


Habemus Papam
raz który biały dym z komina
krucjaty czarne kruki
człowiek padlina

kto zbrodnie opłacał
nęcił zachęcał
myśli przednie teraz
gdzie kościół skręcał

czemuż wystawne stoły
panom święcili
zaś biedotę batogami
by posłuszni byli

gdzie świętość
oczy wszystkie
wtedy zwrócone
niepojęte mnie
czyny przebaczone


x x x

ze świata równoległego
stamtąd żeś
siła nie jednego
dwudziestu masz

czytasz w moich myślach
wiesz co chcę zrobić
przenikasz przez ściany
latasz lewitujesz

zdejmij okulary
zobaczę twój wiek
daj spokój zmarłym
którzy w pobliżu są

starzeć się nie starzejesz
zatrzymujesz czytasz
tyś zaklęciem czarownicy
chroniąc dzieci swoje
przed śmiercią

Ostatni oddech

celuje w zenit pod górę

zenitów ile mnie

oszczędza człowiek zdrowie

inne zaskoczy chce

cieszą oczy bardzo

chociaż poranki nie w sos

bierzesz to co podaje

taki człowieczy los

wschodzi

i zachodzi

księżyc słońce od lat

nie policzysz na palcach

swoich godzin i dat

chmurzy się

pogodniej

gaśnie życie tóż

znałeś bardzo dobrze

ostatni oddech i gwóźdź

Good  luck 

scissors are not visible
fist on the table
others will also call

a feud is easy to start
try to unscrew

it's in your head
which in action
act as daily bread

if you agree
up
with the mountain
good luck

Powodzenia

nożyc nie widać
pięścią w stół
inne również zadzwoni

waśń łatwo wszcząć
spróbuj odkręcić

to w głowie
które w czyny
czyn chlebem powszednim

jeśli pogodzisz
górę
z górą
życzę powodzenia

W centrum

autor: Radzikowski

5.0/5 | 2

---

żyjesz chwila
póki bije
oszczędzasz
nie wiesz
kiedy zaskoczy




przypadki chodzą
jesteś panem  duszy
demon
trzydzieści srebrników
niech nie rzuca


co jest w tobie
przekleństwem innego
lub kwiatem

kochania
oraz uwielbienie
inne znaczy

bywa zbrodnicze
ujawniając cechy
o które
nie podejrzewałbyś


chwila
twór człowieka
żyje sobą
którą
kalendarze zegary
nie zmienią


poklaski
klakiery
w głowach inne
rozchichotane hieny
hi hi hi


bądź nie ufnym
dobrze wyjdziesz
Brutusów na pęczki


zawsze oczy szeroko
nastawiaj uszy
stad
z owad
wiatr
tys w centrum


x x


wolność myśli

lot ptaka
chociaż raz
swobodnym
uwolnionym
od ołowianej głowy


którą szyja ledwo
znosi
piękno w locie
nie jest tworem
wybrykiem natury


jestem widoczny
namacalny
praktyczny

skąd przyszedłem
z matczynego lona
życie to ból
pierwszego kroku



x x x x



szczęścia nie rozdają
po szczęście sięgaj
sam sobie żeś winien


bierz los

nie win nie doli
niedola kalectwem
bez podparcia

szczęście w miłości
naiwny ten
myśląc iz hojna
opiekuńcza
wszystko do czasu


wystrzeże zęby
ukąsi
oszalejesz
urojenia pewne

Pomnik

pewno wiecie
iż mając dwa latka
Ula układa fajne wierszyki

curuś Kochanowskiego
tyfus wziął
szybko odeszła

'wszystkie płacze świata'
na małą trumienkę
nim wieko zamkną
przed nią klęknę

słowiczku kochany
z gniazda zabrany
przez złego smoka
łzy Heraklitowe


błędny wiek myśląc
iż nic nie zaskoczy
zatem pomnik stawiam
trenami żałobnymi

autor

Gabriel Radzikowski 

Z kropelkami

śpiewajmy sercem

kocham cię

jutro i pojutrze

jeszcze jeden seans

jupitery rozbłysną

pójdźmy w tan

nie zniosę

sam

deszcz spadnie

będzie zabawnie

Geny Debbie

i latarnie

dwojga my

hula we krwi

poszło do głów

spoczniemy

izaczniemy

z kropelkami

znów

Lej

kiedy człowiek zaprzecza 

strzelaj słowami 

nie dotrze 

kim jesteś 

by zmieniać  

światopogląd 

 trzyma się 

 jak słupa 

w okowy przypięty 

jestem 

którego widzisz 

 w lej wpadam 

czasoprzestrzenią 

x    x     x   

nie opadną ostatnie 

liście 

gdy wiatr nie oderwie 

rzeka nie wyschnie 

kiedy  w górach 

rządzą pioruny 

wiatr się nie urodzi 

stamtąd skąd 

nie przychodzi

słońce nie da życia 

nie wschodząc 

kto ciemność polubił

ten duszę zgubił 

 niewidomy 

ciemności nie pokocha 

x    x    x 

ile zdrad nie policzono

tyle nie dowiedziono

myśli brudne w czyny 

wchodzą 

furtki nie przystępne 

drzwi zamknięte 

nie machaj wtedy 

która w oknie 

bukietu róż nie przynoś 

permanentnie 

apage  Satanas 

bo róże spłoną 

wraca 

ponowie

mąci 

nabierając miłość 

x    x  x 

dzieci  powinni coś

wnieść 

nigdy zabrać 

jakowe wychowanie 

takowa zapłata 

pierwszego kroku 

pilnuje rodzic

ostatniego 

logika 

tedy szedł człowiek 

będziesz ślady całował 

widząc grzyby na niebie 

  okrucieństwem jest 

  tylko dlaczego 

  istotą Bożą 

Aniołowie przestaną płakać

Aniołowie przestaną płakać

zdążyć przed Bogiem by uśmiechnął się jak ojciec do syna marnotrawnym nie chcę wystawnej uczty na cześć moją dał talent skorzystam niebo rozjaśnieje kiedy chmury podziurawię łzy ujdą  i aniołowie przestaną płakać

Wikingowie

Wikingowie 

Miecze cięły 

głowy spadały 

Ufbisoft  Walhalla

kruki ciała rozrywały 

 

knary  wysokie fale

cięły krakeny mackami

w głębiny wciągały 

 

hafgufa  morski opar

i smród 

ruszające  się wyspy 

mające  dziob 

 

żeglarzu, każdą  omijaj 

a Odynowi sprzyjaj

Serce i pióro

oczy   nogi niosą  

złamanie karku 

 czasem 

w letargu

 

serce dusza 

w tang

trzeciej 

nie trzeba 

balas pogranicze 

brzytwa ostrzę 

śpiewa 

 

na kruchym lodzie

piórem warzę  ciało 

jeśli wiatr zawieje

w górę będzie chciało

 

porwie ptak w dziobie 

 do gniazda 

poniesie 

serce pióro waga 

to wszystko 

życie  zwie się 

 

 

Autostrada życia

Autostrada zycia

autor: Radzikowski

5.0/5 | 1

---

polnymi dróżkami
po czym autostradą
niech koła niosą
auta szybko jadą

bokami natura
w iglaki bogata
by nie pękła
guma
pół życia i świata

po cóż miejsce kisić
będzie wciąż gonione
słońce które zajdzie
ujrzy drugą stronę

świtów nigdy dosyć
lękiem do ciemności
w których czarty siedzą
w czeluść porwą w gości

ciało minie mete
dusza obłok przetnie
to co tu i teraz
od tego odetchnie


x x x


jeszcze świtów doczekać
doczłapać gdzie trzeba
starcze zegnaj kochanku
powie doczesne życie

długo oczów nie zamknąć
jętką nie być konając
chwilo ostatnio odstąp
acz chwila ów szary zając

dni przeszłe namiastką
daj garście dobry panie
ostateczność trup zimny
dziś życie
jutro skonanie

póki co wdech wydech
jeszcze jedno uderzenie
az serce się zatrzyma
niczego już nie zmienię

choćby gromy biły
uszy nie usłyszą
spocznę gdzie mogiły
tuje bratnio z ciszą

x x x







sukienka w kwiatki
brożka we włosach
ależ urodziwa
że nie spie po nocach

miłości nie mało
gdyby siebie dała
kochanie mowa ciało
tańczą w spolcie ciała

tak sobie śniłem
myślę iz nie mrzonki
sms wysłałem
poczekam dzwonki

wlecze się i wlecze
pewno śpi głęboko
kocham tę dziewczynę
która wpadła w oko

x x x


tańczyły jesienią lisie
kiedy opadały
jakże krótkie tańce
chwile swoje miały

ścieliły bogato
dywany śliczne złote
w polach babie lato
w pluchotę
nie w pluchotę

zaś nad głową gęsi
jedynki pisały
jeszcze teraz w grudniu
pola zasiedziały


niedźwiedź śpi w gawrze
bóbr tame zbudował
co było jesienią
tego żem żałował

w dywanach aleje
lasy kolorowe
bylem ów Balzakiem
w ustach miałem
love


silnie przytuliłem
i długo trzymałem
dodtad kadry w głowie
które zatrzymałem

nie była z Albatrosa
zwyczajna dziewczyna
długo nie zapomnę
pewno lata mina

x x x

pierwszy krok
kiedy postawiłem
matka nie powiedziała

czy często płakałem
również nie wiem

wczoraj było
pół wieku temu
kawal życia
teraz z gorki

będąc szczylem
chciałem dorosnąć
szron we włosach
ależ zleciało

świty zachody
słabo pamiętam
pocałunek
czy był słodki
kubki zapomniały

x x x


chwile pełne zaskoczeń
skąpi nuda
czynności zawsze jakieś
znajda się
również na odpoczynek

nie warto się rozpędzać
rozmach męczy serce
powolutku powolutku
młyny mąkę mielą

pory zabierają swoje
zatrzymałem wspomnienia
bylem młody może piękny
nikt nie powiedział

mocno dusze
które zatrzymane
wezmę na tamten świat

tam ty świecie
poczekaj
o ile istniejesz

TRUTH



from the tongue
went into the world
true
with publicity
Yes

from home
to home
crack crack


someone apart
added
twisted
he continued

in every saddle
mud
bite your tongues
how is it ... yes

2022-12-16 02:06:0

PRAWDY

z języka
  poszła w świat

prawda
z rozgłosem 
 tak

 od domu
do domu
krak krak


ktoś od siebie
dodał
przekręcił 

dalej podał 

w każdym siodle
 błoto
gryźcie języki
jak to   tak 

2022-12-16 02:06:01

Rzeką zapomnienia

gdy  człowiek  zastyga

gramy  i kosmos

w połączenie

 

 

 patrzę w niebo

 nie obiecujce

straszy burzą 

 

  słońce w zenicie 

kapłani wyrocznie 

wróżenie z bebechów 

Bóg Ra

bogowie uśpieni 

szczępy wapnia 

Chołopca 

pobudza wyobraźne 

nie grzebcie 

w  pachach egipskich 

oni w Hadesie 

rzeką zapomnienia 

 

                                                 

Całą wieczność

Całą wieczność

unosił ocean okręt
silny sztorm był
marynarz wypadł
za burtę
a ona czekała

ponoć żeglujący
w każdym porcie
zostawia jakąś dziewczynę
ale czy do końca
prawdą jest
przecież nie można
pchać w jeden wór
bo i wierni są

przypłynęli marynarze
ktoś zaniósł smutną wieść
wolałaby nie wiedzieć
i całą wieczność czekać

All eternity

the ship floated in the ocean
there was a strong storm
the sailor fell out
overboard
and she waited

supposedly sailing
in every port
leaves some girl
but until the end
it is true
you can't
push in one bag
because they are faithful

sailors arrived
someone brought the sad news
she would rather not know
and wait forever