nie wydalam owoców morza

jem to co zawsze

nie grzecznie jest tak mówić

a zatem

do Jagiellońskiej niestety nie chodziłem

po prostu jestem pospolitym prostaczkiem

nie mam czym się szczycić

a choćby

nikogo nie interesuje moja historia

Iż życie moje jak po tej bandzie

Jeden zły ześlizg

i pogruchotane

podnieść się

Oj jakże będzie ciężko

Dziewczyno nie zawracaj więc sobie mną swojej głowy

A sio

niesłodka tyś

to też nici z naszego kochania

Da

Zasadność jakże jest ważna

Kiedy postawisz na swoim

Tak być musi i trzyma się pionu

Dopóki dajesz te radę

Co zbierzesz to jest twoje

Wczorajsze zatem na zaś

Te dziury czymkolwiek załatać

Ot co bo takie jest życie

Tych przekleństw nie oszczędzasz

Twe dobre serce czernieje

Kim jutro będziesz o to jest pytanie

Może już nie człowiekiem

ona tak zawsze

wpadając po siebie trupa zostawia

po czym denat stygnie zaraz

skoro żeś niedobry niech czeluści cię wezmą

i w piekle jakże weseli

w kotkach smoły śpiewają

diabły tańczą mają swój bal

przebrane w szatańskie stroje

a dusze wtedy jęczą

którego jęku nikt wtedy nie słyszy

grzechy czy da się spalić

skoro przez wieczność tą

ktoś mówi, że on się pomylił

na Boga Bóg przecież wie lepiej

anioł donosiciel

ciężkie grzechy wszystkie jemu wyśpiewa

prosiłem i na nic moje prośby

to niebo jest głuche jak zawsze

Bóg schował się za chmurami

w tę nie pogodę

może jakieś przeoczenie

więc grzech kolejny popełnię

tylko co z moim sumieniem

wolałbym klarowne

na ziemi ziemskie kochanie

od czasu do czasu na bakier

na pełny etap tak nie potrafię

ponieważ z diabłem żyć nie umiem

Lubię to!

Komentarz

Wyślij