niedziela, 13 sierpnia 2023
w skromności piękna wybucha dumą pąki kwiatowe dono sna w jasności księżyca a człowiek traci głowę radość w tobie i szczęście do zawsze moja kochana snem zabitym spać nie będę a oczekiwać rana ranek każdy bez ciebie jakby dekady minęły toż to cała wieczność płonąć i będą płonęły wszak przeto one nie zgasną co mnie wyłuskane a tyś do końca świata moim serem umiłowane
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
TU MOŻNA KOMENTOWAĆ