komuś na świat dziecko przyszło

stąd wielka radość u niego

nim dorośnie ktoś musi umrzeć

serdeczny i bliski również

do zobaczenia na tym świecie

ty zaś rośnij dzieciaku

sady nam kwitną każdego roku

oraz przylatują ptaki

lata jesienie twoje i moje

acz jeszcze zimy do tego

węgiel drogi mój Boże drogi

tak wygląda to życie

ktoś za czymś goni

po to, by się zmęczyć

Z nim cały świat my wszyscy

potrzebni póki jeszcze zdrowi

daj Boże nikomu choroby

miałaś

choć dałaś

nie jesteś

komuś innemu urodziłaś swoje dzieci

po tych latach

w twoim progu nie stanę

kiedy wspomnę o tobie

o dawnej mojej miłości

szron na głowie

chociaż nie jestem łysy

a jednak

bujną czuprynę straciłem

śliczna nastała teraz wiosna

młodzi się kochają

świata narybek

do śmiechu

I do grzechu

jak ja kiedyś tak oni teraz

w swoich sprawach rządzą i dzielą

anioł wraz z diabłem

chcą tańczyć

czyś my wydorośleli

skoro większe te zabawki

stają się praktyczniejsze

to też wzbudzają szacunek

dorosłe dzieci i żale

nie czyści najbliżej pod tą figurą

czy woda święcona

im grzechy odpuści jak również spowiedź

oj Matko święta przez Szweda pocięta

kiedy koła jego wozu ugrzęzły w błocie

oj, że ludziska

aż żal moje serce ściska kiedy tak na was

patrze

z kim siebie mam porównać

lub z czym

tą kredą zapiszę w kominie

Wszystkie reakcje: