Tylko nie narzekać

 nie nosiłbym teraz 

ciebie

na rękach 

w krzyżu łupie 

kiedyś miałem proste 

plecy 

wysiłek zrobił swoje 

czyniłem dla chleba 

dla spania 

dla spokój ducha 

wciąż leżeć 

wolę nie myśleć

ale też nie poważ siebie 

za pracoholika 

tyle i ile trzeba 

wystarczy 

drobniaki w kieszeniach 

noszę 

nie grymasząc 

w życiu 

jak to w życiu 

raz pod górę 

a raz z górki 

byleby jakiegoś dołu 

nie było

bo wtedy świat się 

wali 

ale zaradny człowiek 

zawsze poradzi sobie 

kowal kowalem 

które gorące 

w kowadło 

młotem