Niech śpią

5.0/5 | 2

nie budź Bogów
którzy śpią
budząc również
demony wskrzesisz
stoczą walkę
między sobą
fakt oczywisty

jesteś zanętą
na demona
wylazło kopytne

grzech twój
srebrnikiem jednym
większość
wór

tysiące srebrników
Judasz nie miał
tyle
zaiste skarbnikiem
był
toś wartość
wszak liczniejsza
ręce zatarł czart

x x x

w puszcze
nadzieja
otwórz

ujrzysz
rozjaśni serce

mityczny Bóg
pomylił się
karząc pandorą
człowieka

przyjaźń prawdziwa
będzie policzona
od Boga prawdziwego

ważniejsza
niż miłość
bezcennym kruszcem

x x x

spłoszysz demony
kruki i wrony
z wisielczych drzew

zabierając czerń
na moment ucichnie
powrócą w pokaźnej
sile

ale to ty
żywisz je
stąd mają moc
oczyść głowę i serce
z lasu wyjdź

NADUŻYCIE

POPRAW

oceń

Wersje wiersza