śnić żyjąc snem a jakże to

toż to jawa nie wszechobecna

kim jestem więc

przez durną miłość tą

która po zjadała rozumu moje

cóż mam począć w ten dzień niesmaczny

jak zgniłe jabłko którego zjeść się

nie da

bez ciebie czarne słonce dla mnie

a obłok jeszcze czarniejszy

oto miłość która wydłubała mi oczy

dwie dziury czarne w które każde wlezie

pióro Szekspira dopisuje

czy ja jestem jednym z tych dwojga

ja martwy ty zaś żywa będziesz

gdy serce moje nie wytrzyma

cóż począć

diabeł chce tańczyć ze mną

a mnie żyć się zachciało