w moim ogrodzie gdzie czas jest widoczny

gdyż tak szybko zakwita kwiat

były śnieżynki narcyzy żonkile

a teraz lilaków nadszedł już czas

dumna daglezja rośnie wysoko

obok niej sosna pokrzywiona

co dzień zwrócone w stronę słońca

kiedy całuje słońce swoim blaskiem

co dzień życie moje ucieka

w przyjazne i wrogie mnie stany

bo każdy człowiek to przecież słup soli

wyjątkiem jest tylko ty kochana

i miło jest mi kiedy jesteś

toczy się nasza bez słów rozmowa

moja prześliczna nimfa

mojemu sercu najdroższa