niedziela, 29 stycznia 2023
wezmę gitarę oraz psa z sobą
ptaki zaś akompaniamentem
serce słowa ułoży
by tę serenadę dla ciebie
wszystko które dobre
zatrzymam w swoim sercu
każdą wybrzmiałą mą nutę usłyszysz wtedy
zakochać się we mnie gdzieś tam
i przyjdzie ci łatwo
będę duszą twojego towarzystwa
schody nas nie spotkają
psa dawno pochowanego wspomnę
z moją gitarą
tą serenadą
wierny jak mój pies będę
od pierwszej tej nuty dla ciebie
piękno czy może być przekleństwem
na które człowiek niestety jest łasy
kto piękna nie posiada
ten tłucze lustra
a to nie szkło
ono jest w naszych sercach
prawdziwa zaś miłość każde zauważy
łachy staną się szatami
i królem w jej oczach postaniesz
miłość tędy chodzi
gdzie jej nie karzą
i złote kłosy zbiera
Kąkole usychają
ich ziarna zaś nigdy się nie rozsieją
świadectwem oczy serca
one widzą najlepiej
które jest piękne i dobre
w tych ciasnych butach
kazać mi iść
i żadnych na zmianę
słońce ciemnieje
księżyc gubi drogę
i jakby przycichło
niestety na chwilę
wpadł promyczek jeden
skąpi jak zawsze
darzyć nie darzy
bijąc po kieszeniach
to ci wredny
ja zaś durny
pomyślałem nie wdrążyłem
awers rewers
orzeł resztka
tę gorszą zobaczyłem
a one się tłuką
bijąc w szyby
wszystkie nieszczęścia moje
gdy szkło już poleci
obym nie zobaczył
czarnego ptaka
w mym sercu
podobno jesteśmy ludźmi
acz na pewno
aniołowie są coraz mniej cierpliwi
gdyż krzywdy świata coraz bardziej pęcznieją
a człowieka nie zmienisz
ponieważ się uprze przy jednym
błazen w swoim i w cudzym cyrku
sznurki sznureczki laleczki pajacyki
kukiełki w teatrzyku
kto jest kim przydałby się pad
byłby najlepszym rozwiązaniem
najśmielsza myśl, czy można to zrobić
by dało się znieść najlżejszym sercem
to tak jakby z duszą się pożegnać
jeszcze dzisiaj
Subskrybuj:
Posty (Atom)