Dopóki jesteś

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

umarli
nie(zaszkodzą)
żywi
owszem
tak
poza światem
ich dom
gdzie
wielu bliskich
jest

na razie
tutaj jesteśmy
miejsca
niezwolnione
ale czas
nas wyprzedzi
i wszystko
które
stworzone

cieszy mnie
iż jesteś
po stokroć
skarbie mój
całując twoje
dłonie
dopóki obok
tu



PIĘKNI


piękno
jest miłością
które nie(wolno)
zgasić

czyż nie kochasz
piękna
bo któż
umiłuję brzydotę

nieszczęsna
nieszczęsny
połącz ich Boże
potłucz lustra
by w nie nie(patrzyli)

wtedy
brzydota
uniesieniem
tysiącami westchnień
mój miły
moja miła
jesteśmy piękni
żywymi rzeźbami
Michała Anioła


TO WIEDZ


pragniesz miłości
jestem
tu
i teraz
zawsze

tarczą
dobrocią
kochaniem

ileż człowiek
jest wart
tyle
ile
ma ciepła
w sobie

wyrozumiałość
mostem
tolerancja
serdecznością
o której
nie wolno
zapomnieć

gdyż
samo miłowanie
nie jest
umiłowaniem
to wiedz

 

Nawet nie kropeczka

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

pomiędzy
niebem
a ziemią
nawet nie
kropeczka
żyją sobie
ludzie
wszechświecie

w ciemnościach
osamotniona
rozpieszczona
słońcem
raz po tej
po drugiej
nowy dzień
dla wszystkich

ile żyć przed
ileż zgaszonych
zostało
w naszych głowach
i w sercach
po kres


a ja przytule
ciebie
jakby minęło
sto lat
gdzie nawet
nie kropeczka
przez Boga
stworzony świat

Przekleństwo

 czy prosiłem 

o życie 

embrion 

cały ja 

urodzony 

z wyrokiem śmierci 

zamknę oczy 

na zawsze 

póki  co 

w niedostatku 

czarna gwiazda 

nad głową 

być szczęściarzem 

urodzony 

pod lepszą 

zazdrościć 

przekleństwo 

Koniecznie

 miłości ogrom 

w świecie 

moja 

zapodziana 

 

ukryta 

w skarbnicy 

książek 

niedokończona

przez autora 

weny brakło 

czmychnęła 

w litery 

zakurzone 

blask 

odkurzenie 

koniecznie 

bo moje 

serce 

zranione 

Jeszcze mogę coś zrobić

 gdzie jestem 

na ziemi 

tej ziemi 

gwiazdy 

za gwiazdami 

Bóg 

poczeka 

anioł cierpliwy 

na rozkaz 

przepraszam 

jestem 

tylko człowiekiem 

zawiedziony 

 wybaczam 

idzie 

jak po bruździe 

nie narzekam 

mają gorzej 

zaś mnie

ręce nieodtrącone 

którymi 

 mogę coś zrobić 

Pozostań

 Posiadając zły kod 

nic nie zrobisz

haker 

odpada 

życie 

nie pajęczyną 

 sieci 

w świecie 

Laptopów 

i komórek 

twoje DNA

matka 

ojciec 

które dziedziczysz 

cóż 

choroby spadają 

czyniąc słabym 

pomimo 

żyć trzeba 

każda chwila 

ulotna 

jakże cenna 

dla siebie 

dla kogoś 

dla kochania 

dłużej 

pozostań 

Czy kiedyś

jeśli pójdę 

do nieba 

na co liczyć 

mogę 

dostając skrzydła 

anioła uczynią 

następny 

w chórze 

anielskim

czy Bogu 

nie za mało 

dość porozrzucanych 

po świecie 

tułacze 

stróże skrzydlate 

upatrują 

dzecie 

drobniutkie 

rączki 

oczęta pokorne 

które matka 

miłuje 

więc

myślę 

i myślę 

co z tą miłością 

czy kiedyś 

okaże 

wdzięczność 

Wszystko i wszystkim

 Jeśli miłość 

serca najprawdziwsze 

szukając 

wpadliście 

na siebie 

przypadek 

lub 

NIE 

chybiłem 

palec Boży 

choćby 

pokręcone 

ale przecież 

wystawieni 

na próby 

mężniejemy 

tknąwszy 

nie tylko 

kobiecość 

wszystko 

i wszystkim 

które na ziemi 

wtedy 

zwiemy 

szczęściem 

Pokręcona droga

 ptaki budzą 

kwiaty 

swą codzienność 

obnażają 

kochające serca 

zbliżone 

kochają 

mówisz o miłości 

jest wobec 

i wszędzie 

napraw człowieka 

lepszym będzie 

celując 

w serce 

kamień 

skruszeje 

uczyni 

ludzkim 

wątpliwości  

rozwieje 

skreślać 

nie przekreślaj 

glina podobna 

kochać 

nie oszaleć 

głowa chłodna 

mówisz o miłości 

skruszony wariuje 

być 

czy nie być 

kamieniem 

gdy coś poczuje 

językiem Szekspira 

by nie próżna 

mowa

jakże daleko 

pokręcona droga

he language of Shakespeare

not to be vain

speech

how far

twisted road

Przed(wszystkim)

 

Przed(wsystkim)

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

pragniesz miłości
jestem
kwiatem
w twoim sercu
który nigdy
nie zwiędnie 

pożądaniem
płomieniem ust
proszących
o więcej
wiecznością
nieskończoną 
dla ciebie

ciała
w grobie
ale
nie dusze
stworzone
przez Boga
kochane

tylko miłość
która wybacza
ona ocali
przed(wszystkim)

Kroczcie

 

Kroczcie

kochaj jak gwiazdy niebo póki serce bije niech młotem walcz o miłość co dziś na zawsze nie solą w oku tyś on ścieżką jedną kroczcie

 

Ależ pięknie

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

każde złowieszcze
kiedyś odejdą
słońce jak zawsze
odwiedzi

poranek śliczny
jaskółki wysoko
do jesieni
jeszcze
jeszcze

przyjdą
chłodne dni
jest pewne
na razie
skąpane
w słońcu
gdyż chmury
odeszły
słońce odwiedziło
ależ pięknie

 

Skojarzenia

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

chmura
deszcz
parasol
nie tęczowa
gdyż ja
normalny

tolerancja
pogarda
po co
krematorium
faszyzm

Adam
żebro
Ewa
owoc
grzech
wygnanie

Kain
Mord
ludobójstwo
kałuże
krew
wrony

Proszę

 kalejdoskop 

obrazy 

demencja 

moje życie 

tyle zapamiętam 

umrzeć młodo 

nie chcę 

do aniołów 

nie teraz 

Piotrze 

poczekaj 

pełną parą 

swawola 

sielanka 

kochanie 

nie myląc 

z pokochaniem 

więcej można 

proszę 

Panie Boże 

przymknij oczy

Bo życie

 mogło być pięknie 

krótkowzroczność 

wzięła górę 

klocki lego 

domek z kart 

runął 

chwila 

wiele 

i nicość 

przepadło 

trzymane 

w garści 

czart 

wykręcił rękę

motyle odfrunęły 

z dłoni 

i z serca 

teraz 

między wami 

przepaść 

skoczyć 

nie skoczysz 

bo życie 

Tysiąc dni

 ty na zachód

mnie na wschód 

na bezdrożu 

rozejść nam 

zmęczeni sobą 

rozstania czas 

nie pasujemy 

do siebie 

psucie krwi 

w strzępach 

tych 

bądźmy zgodni 

w chwili tej 

zapamiętam 

czy to ważne 

kiedy minie 

tysiąc dni 

Póki jesteś

 piękne jutra 

wschody 

zachody 

noce z tobą 

oddycham 

sekundą 

wchłaniam 

wszystko 

niczego 

na potem 

teraz 

ważniejsze 

nie przegapić 

żyć 

nie żałować 

po to 

jesteśmy 

Posłuchaj wiatru

 wiatr zaniesie

do ciebie
imię moje
tak
jestem obecny


ścieli się
polana
pełna kwiatów
bukiet zerwę
 przyjdę

uwierz
nie będziesz
samotna
przeciwnie
szczęśliwa

posłuchaj wiatru
imię moje
 krzyczy
nastaw uszu
jestem

 

Na zawsze

autor: Radzikowski

5.0/5 | 2

---

tyle napisane
dna swojego
nie ma
kochanie
kochaniem
płonące imienia

błysk
w oczach
cały świat
dusza i ciało
spójnie
miłość
zaboli czasem
miłowaniem
ogólnie

cóż
róży kwiat piękny
tak piękni jesteśmy
my
bez ciebie
serce pęknie
na zawsze
ja i ty

 

Realia

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

weź rozwód
z przeszłością
patrz w dal
ujarzmij cel

możesz być
kimś
nie mając
nic

startując dziś
od zera

by ptaki
odleciały
musi słońce
zejść
które również
dla ciebie

nie zamykaj
oczów
nie śnij
realia są
najważniejsze

Poranek

Pałac ze złota 

drogie kamienie 

podwoje srebrne 

wyrzeźbione 

w purpurę 

odziany

siedzi na tronie 

w otoczeniu 

 lat 

stuleci 

w rydwan

konie

zaprzęgnięte

bieluśkie 

niczym 

śnieg 

 

które kąpie 

w wodach

Okeanosa

jutrzenka 

siostra 

poprzedza

zanim 

wyjedzie 

i zacznie 

nowy dzień

jakże miły 

Księżniczka

Księżniczka

 wymyśliłem królestwo 

od dawna w głowie 

siedzi 

król bez tronu 

podwładnych 

niema 

dwór pusty 

nie uroiłem 

sobie

ty istniejesz 

nie zabiorę 

ciebie 

w chmury 

księżniczko

I invented the kingdom long in the head sit king without a throne subordinates there aren't empty mansion I did not imagine myself you exist I will not take it you in the clouds Princess

 

Narcyz

nimf tyle 

żadnej nie chciał

zadufany

w sobie

nie harce

w głowie



przeto urodziwy

każda chciała

upodobana

w narcyzie

echo

cierpiała



Nemezis

zwabiwszy

letniego dnia

oskarżając

o egoizm

przywiodła

do źródła



spragniony

pochyliwszy

urodę

swą zobaczył

i odtąd

w ów strumyk

tak patrzył

i patrzył



własna uroda

młodzieńca

olśniła

nie móc

złapać twarzy

niestety

zabiła



umarł

z tęsknoty

tam  gdzie 

pogrzebano 

jego imieniem

narcyz

nazwano



puścił korzenie

gdzie

ciało

w przemianie

kwiat wyrósł

piękny 

by zwiędnąć 

νύμφες τόσο πολύ δεν ήθελε κανένα έπαρση στον εαυτό του Δεν κοροϊδεύω στο κεφάλι επομένως όμορφος όλοι ήθελαν συμπαθής στον ναρκισσισμό ηχώ υπέφερε Θεια δικη έχοντας δελεάσει καλοκαιρινή μέρα κατηγορώντας για εγωισμό αυτή έφερε στην πηγή διψασμένος γέρνει προς τα εμπρός ομορφιά είδε το δικό του και εφεξής σε αυτό το ρεύμα έτσι κοίταξε και παρακολουθούσε δική της ομορφιά ΝΕΟΣ ΑΝΤΡΑΣ θάμπωσε κλίση πιάσε το πρόσωπο Δυστυχώς σκότωσε πέθανε με λαχτάρα εκεί όπου θαμμένος το όνομά του νάρκισσος ονομαζόταν ρίζωσε που σώμα σε μεταμόρφωση το λουλούδι μεγάλωσε μαρασμός το φθινόπωρο

Póki nie przeminie

Póki nie przeminie 

dość 

wole

jedną wiosnę 

niż jesienie ponure

wysp kwiatów 

 trel ptaków 

porankiem

szczególnie 

wybudzony 

miłe dla uszów 

zaś wieczorami 

chichot żab 

ależ 

wesoło 

w te pola łąki 

usłyszysz skowronki 

wyjdź 

powitaj 

żółte łany

ścielące

NIE

to nie są 

słoneczniki 

Van Gogh 

w dzbanie

kto mieszka na wsi 

ten wie 

lilaki 

kasztanowce 

jaskółki nad głową 

oczy cieszą 

a było 

nieznośnie 

więcej 

póki wiosna 

nie przeminie 

raduję serce moje 

fascynuje

 co dotykam 

i widzę 

enough I prefer one spring than gloomy autumns islands of flowers bird troll in the morning especially awake nice to the ears and in the evenings giggling frogs but merrily into these fields of meadows you will hear the larks come out hello yellow fields bedding NOT these are not sunflowers Van Gogh in the pitcher who lives in the countryside this one knows lilacs chestnut trees swallows overhead eyes are happy and it was unbearably more until spring will not pass away my heart rejoices fascinates what I touch I see

Pandora i Ewa

autor: Radzikowski

5.0/5 | 2

---

w posagu

od Zeusa 

szkatułkę dostała

namawiając męża

otworzywszy

ujrzała



na świat wyleciały

smutki troski

nędze choroby

oraz inne

złośliwości



nadzieja ostatnia

wyskoczyć

nie zdążyła

zamknięto

wieko

obdarowana

uczyniła



Pandora

i Ewa

mają

to do siebie

jak Zeus

tak Bóg

był

w wielkim

gniewie

amawiając męża otworzywszy ujrzała na świat wyleciały smutki troski nędze choroby oraz inne złośliwości nadzieja ostatnia wyskoczyć nie zdążyła zamknięto wieko obdarowana uczyniła Pandora i Ewa mają to do siebie jak Zeus tak Bóg był w wielkim gniewie

sentence

в приданом от Зевса она получила гроб уговорить мужа открыв она видела вылетел в мир печали забот нищета болезней и другие злобность Последняя надежда выпрыгнуть она не успела закрыто крышка одаренный она сделала Пандора и Ева имеют это для себя как Зевс да боже был в отличном в гневе