Trzy

  Gabriel» 16 sierpnia 2022, 05:41

chcesz być w centrum uwagi
niestety motacz się w sieci
rybak zarzucił
czas nie(odwrócił)
z górki leci

mowa ust i ciała
nie jedną formę przybrała
ktoś dostrzegł
zrozumiał
oprzeć się nie(umiał)
ochrzcili Michała

wtrąciwszy wersy kolejne
nie jestem kwiatem
nie(zwiędnę)
byle nie(potencja)
szczęśliwy będę

Ach życie

 ach życie

kroku nie(zrobisz)
nie ruszysz się
tylko dokąd
nm zgaśnie

dróg wiele
ja jeden
po prawej
i lewej
szeptają do ucha
czarty i anioły

słodkie niebo
czy jestem
w połowie drogi
lat ubyło
dreptanie zmorzyło

gdzie cel

Wtedy

 kiedy ptaki zamilkną 

pewno noc nadejdzie 

nie(wiosną) moja miła 

ponieważ  panoszy się 

wszędzie 

jak widzisz 

jeszcze lato 

jesień nie(dokazuje)

dzieci nie(idą)

do szkół

w powietrzu 

gorąc czuję 

kasztany pospadają 

z borów żołędzie 

z liści barwne dywany 

mnóstwo dnia ubędzie 

długie wieczory przyjdą 

nie(miłe) chłodne dni

wtedy herbata z miodem 

dobrze zrobi mi 

Lustro weneckie

 w  zakrzywionym lustrze 

na opak 

nie chcąc znać prawdy 

uciekasz w siebie 

głęboko schowana 

gdzie świat nie(znajdzie) 

resztek ciebie   

czy dobry moment 

by wyjść 

kiedykolwiek nastanie 

lustro weneckie 

i ty 

ugrzęzło przemijanie  

 

Musi być dwojga

z czymkolwiek
zmierzę się
nie(ujawnię)
iż jestem słaby

nóg nie(ugnę)
ręce nie(opadną)
moja mała wojna
ja i myśl sieczna
na przekór

nie(wolno)
okazywać słabości
tym bardziej kochając
kochanie
winno posiadać
moc w sobie
inaczej
nie(przetrwa)

mogę stracić ciebie
nic nie(robiąc)
uczucia będą platoniczne
kiedy odejdziesz

miłość to karma
umysłu i serca
dawczyni
nadziej jutra

kochasz
i chcesz być kochany
a do tego
musi być dwojga

 

Kto kocha

wiem co jest
dostrzegłem miłość
w twoich oczach
szaleństwo
kochać

nie(wiem)jak będzie
jawą być z tobą
wielka nie(wiadoma)
uskrzydla mnie
kroczmy

uczucia złote
zmysły postradane
nie(obecna) normalność
oto czym jest kochanie

zwariowałem
oczywiście
zrywy szaleńca
kto kocha
ten z rozumnie



GDZIE ÓW ŚWIAT




młodsza od kosmosu
nasza planeta
życie w powijakach
wszechświat już był

radziła sobie
bez nas
bez ludzi
teraz
niestety
człowiek zatruwa

coś rzuciłeś
zamiast do kosza
w  około bałagan
w domu ład
panem u siebie
świrem za płotem
nie(zgoda)
jakże tak

wieki przetrwa
być może nie
wielki grzyb
przepowiednia
spełni się
unicestwienie
gwiezdny pył
gdzie ów świat
który był


ZDRADA

ulotności
nie(zobaczysz)
myślisz sobie
taki będę zawsze
nigdy słaby

jak długo
cieszyć będą
twoje widoki
może kiedyś
rozejrzę się
za młodszymi

zdrada
zawsze była
wszechobecna
może mi wybaczysz
lub każesz wyjść

kto nie(potrafi)
wybaczyć
ten jest słaby
ale zdrada
to zdrada
to tak
jakby napluć
w twarz

 

Anioł

skrzydlata miłość
od anioła
z boku przygląda się
tobie

sam nie jesteś
zrozum wreszcie
chociaż nie(widoczny)
zawsze obecny

co może dać człowiek
nie tyle co anioł twój
miłość człowiecza
też dobra
o ile właściwy człowiek

żywoty zmącone
podane
języki poplątane
przed sobą
masz kawał świata
nie(starczy) przejść pieszo
lata

ale anioł wie
gdzie popchnąć
ciebie

 

Modlitwy

żołnierze moi
w mej głowie
dobądźcie szable
siekajcie
grzechy wszystkie
bluźnierstwa
duszę zarazem
o czyście

aniołowie skrzydlate
powierzcie
modlitwę do nieba
pierw nastawcie
uszów
gdyż moja szabla
siecze

Bałwochwalstwo
gniewem
ja czynię
dla siebie i Pana
szeregi modlitw
ku niebu
szczerych
i od serca

 

Demony

wszyscy mamy demony
czas zepsuć ucztę
dranie polują

któren wierzy
zachowa
czeluści nie(wezmą)

zwinął się
był nie(dobrym) człowiekiem
schowany za figurą
wraz z demonami

nie(wątpię)
teraz w dziewięciu kręgach
Wirgiliusz prowadza
oby w nie(najgorszym)
skończył

zdrajcy rodzin ojczyzny
Brutus który pchną Cezara
Judasz
grzechy naj (cięższe)

jeśli masz koszmary
otwórz oczy
powróć do świat

 

Kto jest kim

lizną wiatr mury
kropla rozbija skałę
trwałość
jakże krucha
pustynna wydma
zmieniła kształt

moje życie
nie(pobłogosławione)
niebo daleko
piekło
w obcej skórze

głowa pęka
przyczajony wróg
uśmiech ironiczny
by złamać
w pół

kto jest
kim
on
czy ja
nie(poznaję)
siebie

 

Nie krzyczysz

są takie ćmy
które mają trupie główki
jak każde lecą do światła
spotkasz
wróżą nie(szczęście)
zabobon
jeszcze nie (odszedłeś)

życia tyle
ile kot napłakał
każdym biciem serca
okradane
jesteś zaprogramowany
spadkobiercą
po matce i ojcu

głową w mur
twardy dynio głowy
twoje Jerycho
gdzie trąby Jerychońskie
nie(trąbią)
sam na siebie zdany
nie krzyczysz
eureka
wyskakując z wanny

Data dodania	2022-08-12 21:47
Kategoria	Różne
Autor	gabriel123

Nowy dzień

bogowie kochajcie
ale oni odeszli
tytani już nie walczą
pozostaliśmy my
ze swoją wiarą
tylko kto kocha
jak bliźniego swego

nastawcie uszów
w szumach liści
w wietrze
któren po polach
gna

o co proszę
przecież daremnie
świat światem
nowy dzień zawsze

Data dodania
Kategoria
Autor

 

Byle(nie(zgasło)

 jaskółek nie(wyglądam)

ponieważ odlecą
 barwy jesieni
znowuż  przywitają

w parkach
dywany liści
po których ludzie
będą stąpać
usiąść na ławeczce
będzie przyjemnie


doczekajmy
i przysiądźmy
wsłuchani
w resztę ptaków
które nigdy nie(odlecą)
choćby sujki


czemuż smutki
a choćby było biało
każda pora dobra
byle kochanie
nie(zgasło)

Tyle z tego

 nie(rzuciłem) kości 

kart nie(rozdałem)

ale mimo tego 

nie(oszalałem) 

życie święte

niebu jest dane 

ma ścieżka inna 

inaczej pisane 

ludziska patrzcie 

ran nie(dojrzycie)

efekt motyla 

w centrum moje życie 

awers 

rewers 

moneta rzucona 

orzeł 

czy resztka 

która lepsza strona 

na górze wiedzą 

czeluści czekają 

dobry czy zły 

na ziemi też poznają 

bo człowiek jak

świnia 

do koryta się pcha 

aż w końcu 

zamknie oczy 

i tyle z tego ma 

 

Nie(miarkuję)

szukam twoich ramion
zapodziawszy
gdzie jesteś
w snach
nie(wystarczy) mi

głowa boli
porażony tobą
wyślizgnęłaś się
cierpię

pewno przejdzie
na górze milczą
nie(zadaję) pytań
zawracanie głowy

jedno lato minie
może dwa
nie(miarkuję)
iż całe życie



SYZYFOWE


romantyczna iskierka
tyś tutaj
patrzymy w gwiazdy
jest fajnie

będąc dzieckiem
nie(znosiłem) nocy
duchów
truposzy
tym podobne


wielka góra
Syzyf
wielki głaz
wtacza
kradnąc bożka
śmierci
pomyślał
iż o nim zapomną


praca
heroizm
a moglibyśmy
być bardziej szczęśliwi
rozstaje
tęsknoty
pisane nam

 

Może

autor: Radzikowski

5.0/5 | 2

---

jutro

również  zmierzch 

rankiem  ptaki zbudzą 

włączysz umysł 

rozwiązań tyle



brak słów

codzienność  kuleje

zmierzchy 

nie (chciane )

lepiej

lnie(pamiętać)






pobudzony osią 

dobro od zła oddzielasz

dosyć upokorzeń 

 czas pędzi



cóż 

zdarte buty 

łomność 

przewidziana

może zlituje się

córka nie(udana)





GOTOWY DO ODLOTU





widzę światełko
myślę sobie
duchem nie(jestem)

koniec
tam właśnie
a może początek
dokończenia

pogubiłem istotne
jakże ważne otrzęsiny
by powrotnie sobą

ptak nastroszony
potrząsnął piórami
podobnie wyglądam
gotowy do odlotu


RACZ SKARCIĆ

piękny umysł
piękne serce
bez kwiatków
talerze

niczego więcej
nie chcę 
talerz zupy może

nie(chodzić) głodny
mieć dom
nie(spaprać) życia
sobie
nie(wiele)
do bezdomności
teraz  skarcić 


ROZSĄDNIE 


starczy kamień
by zabić
żyd pokazał
jak to się robi


dekalog
nie(zabijaj)
jeden drugiemu
biblijny kąkol


mam coś cennego
serce 

rozsądnie kochając
 nie(zbłądzę)

Do lucyfera

 portfel rządzi 

brak miłości 

ziemia odzierana 

 góra łapczywa 

mrówcze tempo 

dwa kwadranse 

w osiem godzin 

tyle jesteś wart

wypłatę 

bez dodatku

marność 

kiedy ceny 

w górę 

inflacja 

bo ktoś zrzuca 

bomby 

marna polityka 

myślą po swojemu 

szczekające psy 

na siebie 

mnie się marzy kraj 

wszystkim porównemu 

biało czerwona flaga 

na którą z dumą bym 

patrzył 

sprawiedliwe sądy 

dla wszystkich 

oszustów jest wielu 

których stać 

na wszystko 

a tyś 

pytam 

kim jesteś 

nie(zaglądnę)

w duszę 

ponieważ nie(widoczna)

ale przyjdzie czas 

Bóg rozstrzygnie 

pogna do lucyfera 

z którym więź zerwał 

Zapamiętać

 

Czekając

sprzymierzyć
cud nie cud
marzyć ino
dotknąć mógł

rozglądając
znajdę tam
poślę serce
które mam

szadź opadnie
ujrzę kwiat
pokocham silnie
tak

z przyjemnością
fale brać
płynąć razem
wiatr chce pchać

to jest życie
przyłącz się
może ślepy
kto to wie

pewno czart
losu fart
ile człowiek
tyle wart



POZWÓL ZAPAMIĘTAĆ


na pobocza
nikt nie(zerka)
nie(masz)
głosu
nie(poszanują)
zatem
warto wyjść
i krzyknąć
jestem

masz jeden dar
bardzo cenny
siebie
więc wglądnij


pozwól czasem
być przezroczystym
ceną życia
zapamiętać




CZY ZNALEZIONO PRAWDĘ


obłoki tańczą
płynąc
anioły niosą



twój ugrzęznął
pomóż
skrzydła rozprostować

czerwień
słońce narzeka
zachodzi
zawiedzione

tym
iż kiedyś było Bogiem
rytuał
serce z człowieka


daremne zabijanie
Bogowie
również pozabijani
grzebiąc w kościach
nie(zawsze warto)
szukać prawdy

Roże

 Róże

chcę być twój
więc przyniosłem
róż sześć
pozbieraj mnie
jeszcze tej nocy
wchodząc w ciebie

jutro siedem róż
o jedna więcej
zauroczyłaś
a jakże
chcę trwać
w zaczarowanej krainie
więc
nie(otwieram)
oczów

dziewięć róż
kochana na zawsze
mowa kwiatów
jest piękna
tylko czy słyszysz
nie(odtrącaj)
nie(rób)
z kochania piekła

o jedną więcej
ideał
nigdzie indziej
nie(znajdę)
portfela nie pożałuję
tysiąc
oczywiście
i w twoim progu
stanę

tyle róż
boś mój świat
milczę
kwiaty mówią
nastaw ucha
zwariujesz również
kiedy dotrze
do ciebie

 

Kto jest kim

lizną wiatr mury
kropla rozbija skałę
trwałość
jakże krucha
pustynna wydma
zmieniła kształt

moje życie
nie(pobłogosławione)
niebo daleko
piekło
w obcej skórze

głowa pęka
przyczajony wróg
uśmiech ironiczny
by złamać
w pół

kto jest
kim
on
czy ja
nie(poznaję)
siebie

 

Nie krzyczysz

są takie ćmy
które mają trupie główki
jak każde lecą do światła
spotkasz
wróża nie(szczęście)
zabobon
jeszcze nie (odszedłeś)

życia tyle
ile kot napłakał
każdym biciem serca
okradane
jesteś zaprogramowany
spadkobiercą
po matce i ojcu

głową w mur
twardy dynio głowy
twoje Jerycho
gdzie trąby Jerychońskie
nie(trąbią)
sam na siebie zdany
nie krzyczysz
eureka
wyskakując z wanny

 

Bo kochanie

w życiu nie(wybredzać)
nie patrzeć w puste ściany
każdy wiek dobry
samotność
robakiem
toczącym od środka

zatem
głowa do góry
wiatr w żagle
na głębokie wody
weź kogoś za rękę
bo miłość
jakby inaczej
nie(tylko)
przygodą

niech poniosą nogi
wszelkie marność
mniej za sobą
piękne pejzaże
i ona
towarzyszka
twojego życia


błogich dni
jak najwięcej
niebo na ziemi
bo  kto wie
czy  zaświaty
 istnieją
 deklarując
kochanie
jest pięknem
którego
z ziemskim
nie(porównasz)




GDZIE  ŻYWY LAS

kobieta z dzieckiem
na  ławeczce
biały parasol nad głową
z  góry doskwiera słońce
normalne
pełnia lata

betonowy las
garść zieleni
chodniki
psie odchody
pan nie(posprząta)
cywilizacja

jarzębina czerwona
zmieszana
z drzewostanem
z rynku gonią
moczymordy
smerfne gęby
od dykty


rozglądać się
po co
dla nosa
i oczów
nie(miłe)
pomknę
z skąd przybyłem
gdzie żywy las
i skaczące zające

 

Nic dodać nic ująć

autor: Radzikowski

4.2/5 | 4

---

poranek
otworzyłem oczy
spojrzałem
w kalendarz
sierpień

jaskółki na drutach
młode ćwiczą loty

nie długo
drzewa kasztanowe
zrzucą kasztany
dęby żołędzie
dobrobyt
dla zwierząt

pogoń
pora goni porę
u mnie
nic w zanadrzu

ubyło
ręce trzęsące
zasłużyłem sobie
było dbać o zdrowie

podlotek
nie(myślał)
o tym
tylko
hulał
i hulał
wiem że
czara przelał się
teraz czekam
z wizytą
u lekarza

chciałbym
żeby było inaczej
w zmąconej wodzie
nie(zobaczę)
nic
a rzeki
kijem nie(zawrócę)
chmur
nie(rozpędzę)
nie(sielankowa)
pogoda

znurzony
zamykam oczy
Morfeusz
nie chce objąć
męczę się

noc
jak guma
przypomina skakankę
pogrywa ze mną
do świtu daleko

brzask
mgła
krople rosy
przytulone
do liści
już osiadła
gdyż słońce
wysoko

a mnie
gdzież rzuciło
tam gdzie
trzeba
nic dodać
nic ująć
dla kromki
chleba

 

Poczekaj

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

tutaj
blisko
swoje
po pachy
urobione
z flanc
wyrosną
drzewa
przednio

posadzone

to nic
że coś
uciekło
bo tyle
do zrobienia
może długie
lata
kolejnym

nie(do zobaczenia)


otóż
zmartwiony
nie jestem
że los
paskudny
dziwny
coś uszło
bezszelestnie
a ja byłem

naiwnym

serce
nie(każdemu)
miłość
również nie ta
najlepiej
po swojemu
chociaż

dłoń i brzytwa

utonąć
czemuż sromotnie
podzielić los
z innymi
wejść w kanały
w szaba
patrzeć oczyma

wilczymi

przecież
szczurem nie jestem
ludzkie dłonie mam
choćbym miał góry przestawić

stanąć u czarta bram


to jednak
wytyczę drogę
nowa wytyczona
nie(patrzę)
w stare daty
błędna myśl
szalona

czysty umysł
w głowie
spać dobrze
od dziś
mnie
walkirio
nie(skonałem)
bo
trawię
śpię
żyje

poczekaj

 

Kwatera

po lewej
księżyc
na zakręcie
cykl życia
w zamęcie

księżyc
słońce
tak w koło
perpetuum mobile
bijąc się
w czoło

młyn
kierat
jak to woli
aż mocno
kręgosłup zaboli

cóż
życie
krew w żyłach płynie
ciasna kwatera
i zgnije

Żadne San Francisco

łyżeczka cukru 

kawa posłodzona 

lubię gorzką 

ciasteczka 

podajcie 

cukiernia 

opodal 

rzut kamieniem 

próchnica  pożera 

zębów nie cenię 

blend-a-med

zbędna 

szczoteczka 

nie(potrzebna)

a panie 

jak koniu

w zęby zaglądają

powrócę z ameryki 

machnę zielonymi 

kupię gablotę 

z klamkami złotymi

postawię 

jak golec 

na ściernisku

Las Vegas 

żadne San francisco 

Głuchy telefon

 

zieleń poszła spać 

również 

ptaki

pies działka 

ktoś idzie 

postać widzę 

w mroku 

gwiazd nie ma 

niebo przytuliły 

chmury 

poszedł  sobie 

nie(byłaś)

ty 

doskwiera 

ale jestem obecny 

skacząc po kanałach 

telefon

dawno milczy 

nie(oczekuję)

Co mnie cieszy

 schyłkiem lata 

jesień nie(zdziwiona)

która potrząśnie 

liście pospadają 

będzie ponuro 

nie(lubię)

jesieni 

w gołębniku 

tylko gołębie 

czy lubisz aleję 

chłodną 

i z liśćmi 

psu na budę 

głowy zawracanie 

mnie lubować

latem bikini 

które nosisz 

kochanie 

ależ 

przemija 

wielka szkoda 

w owalu 

ciebie zobaczę 

póki  co 

cieszy 

nie(schyłek) 

bo upał 

zapowiadają 

Portret

 nie(wróci)

które było 

liście pospadały 

jesieni każdej 

ptaki odleciały 

portret w głowie 

taką zapamiętałem 

którą 

przytulałem 

nowe nadejdą 

niestety 

bez niej 

kolejne pospadają 

ile jesieni 

tęsknoty 

we mnie 

i brak 

ucałowań 

ona 

nie 

ona 

nie(ciekawi)

zacnie 

nie(przytulę)

przepadła 

bez kresu 

tylko 

jej portret 

w tytule 

Wschodni wiatr

 tyle krzywd 

wszechświat na ziemi 

czarna dziura 

chłonąca zło 

nie(najedzona)

barbarzyńska 

dzieło 

człowieka 

od zarania 

diabeł macza 

palce 

jakiś 

tyran być 

musi 

powiewa 

od wschodu 

sowieta 

nie(przepadł)

przypomniał 

światu 

o sobie 

nie myszy 

pod miotłami 

radę damy 

od gór 

aż do morza 

wschodni 

wiatr pognamy

w skarpetkach 

pójdą 

w bezdroża ...

 

Z prochu powstały

sfrustrowany życiem
odpowiedzi szukam
dociekam
dziury
w całości

gdzie zawiodę
na sercu ciężko
bo jak żyć
bez miłości

spadają gromy
burze
nie(przeszły)
chmury wiszą
nad głową

czy wiatr rozwieje
myślę pozytywnie
za Pana Boga
namową

święty krzyż
ostatecznością
którego
duchem
miłuje

nie chcę
niczego
tylko
święty spokój
dlatego
przywołuje

a one
jak czarne ptaki
które by zakrakały

złośliwe
burzliwe
odejdzie
bom jam
człowieczek
z prochu
powstały

Echa

prawość 

Temida 
zaś wicher
diabłu sprzyja
kładąc złote
kłosy
kąkol rozsiewa 

chłopie
pognaj
na tacę rzuć
ksiądz skorzysta
niech dobrze
miewa

w nie(szlachetność)
Egidą
tarczą
nieśmiertelna
Olimp
zasiedziała

ale tyś
ulepiony
z gliny
zaś ona
z żebra
Adama
przywara
zrozumiała

jakby
nie(baczył)
swoje myślimy
i
w to co chcemy
wierzymy

jak stąd
do księżyca
wiara ma
aż do skończenia
świata

po którym
zostaną
echa