bez

ciebie stracone a jakże

mam czego żałować

na dworze biało wszędzie

jeno pod pierzynę się schować

grzechem jest nic nie robić

nie taka jest człecza natura

toż wszędzie musi się krzątać

wymaga tego kultura

acz idzie w świat wielki

gdyż świata jest ciekawy

tysiąc pstryczków nie rusza

igraszki i zabawy

a ja bym się z tobą zabawił

tylko gdzie jesteś kochana

Playboye muszę oglądać

rozlała się śmietana

zagalopował, żem się

to też temu ukrócę

skowronek ślepnie od bieli

ptaszynie garść nasion rzucę