Nic dodać nic ująć

autor: Radzikowski

4.2/5 | 4

---

poranek
otworzyłem oczy
spojrzałem
w kalendarz
sierpień

jaskółki na drutach
młode ćwiczą loty

nie długo
drzewa kasztanowe
zrzucą kasztany
dęby żołędzie
dobrobyt
dla zwierząt

pogoń
pora goni porę
u mnie
nic w zanadrzu

ubyło
ręce trzęsące
zasłużyłem sobie
było dbać o zdrowie

podlotek
nie(myślał)
o tym
tylko
hulał
i hulał
wiem że
czara przelał się
teraz czekam
z wizytą
u lekarza

chciałbym
żeby było inaczej
w zmąconej wodzie
nie(zobaczę)
nic
a rzeki
kijem nie(zawrócę)
chmur
nie(rozpędzę)
nie(sielankowa)
pogoda

znurzony
zamykam oczy
Morfeusz
nie chce objąć
męczę się

noc
jak guma
przypomina skakankę
pogrywa ze mną
do świtu daleko

brzask
mgła
krople rosy
przytulone
do liści
już osiadła
gdyż słońce
wysoko

a mnie
gdzież rzuciło
tam gdzie
trzeba
nic dodać
nic ująć
dla kromki
chleba

 

Poczekaj

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

tutaj
blisko
swoje
po pachy
urobione
z flanc
wyrosną
drzewa
przednio

posadzone

to nic
że coś
uciekło
bo tyle
do zrobienia
może długie
lata
kolejnym

nie(do zobaczenia)


otóż
zmartwiony
nie jestem
że los
paskudny
dziwny
coś uszło
bezszelestnie
a ja byłem

naiwnym

serce
nie(każdemu)
miłość
również nie ta
najlepiej
po swojemu
chociaż

dłoń i brzytwa

utonąć
czemuż sromotnie
podzielić los
z innymi
wejść w kanały
w szaba
patrzeć oczyma

wilczymi

przecież
szczurem nie jestem
ludzkie dłonie mam
choćbym miał góry przestawić

stanąć u czarta bram


to jednak
wytyczę drogę
nowa wytyczona
nie(patrzę)
w stare daty
błędna myśl
szalona

czysty umysł
w głowie
spać dobrze
od dziś
mnie
walkirio
nie(skonałem)
bo
trawię
śpię
żyje

poczekaj

 

Kwatera

po lewej
księżyc
na zakręcie
cykl życia
w zamęcie

księżyc
słońce
tak w koło
perpetuum mobile
bijąc się
w czoło

młyn
kierat
jak to woli
aż mocno
kręgosłup zaboli

cóż
życie
krew w żyłach płynie
ciasna kwatera
i zgnije

Żadne San Francisco

łyżeczka cukru 

kawa posłodzona 

lubię gorzką 

ciasteczka 

podajcie 

cukiernia 

opodal 

rzut kamieniem 

próchnica  pożera 

zębów nie cenię 

blend-a-med

zbędna 

szczoteczka 

nie(potrzebna)

a panie 

jak koniu

w zęby zaglądają

powrócę z ameryki 

machnę zielonymi 

kupię gablotę 

z klamkami złotymi

postawię 

jak golec 

na ściernisku

Las Vegas 

żadne San francisco 

Głuchy telefon

 

zieleń poszła spać 

również 

ptaki

pies działka 

ktoś idzie 

postać widzę 

w mroku 

gwiazd nie ma 

niebo przytuliły 

chmury 

poszedł  sobie 

nie(byłaś)

ty 

doskwiera 

ale jestem obecny 

skacząc po kanałach 

telefon

dawno milczy 

nie(oczekuję)

Co mnie cieszy

 schyłkiem lata 

jesień nie(zdziwiona)

która potrząśnie 

liście pospadają 

będzie ponuro 

nie(lubię)

jesieni 

w gołębniku 

tylko gołębie 

czy lubisz aleję 

chłodną 

i z liśćmi 

psu na budę 

głowy zawracanie 

mnie lubować

latem bikini 

które nosisz 

kochanie 

ależ 

przemija 

wielka szkoda 

w owalu 

ciebie zobaczę 

póki  co 

cieszy 

nie(schyłek) 

bo upał 

zapowiadają 

Portret

 nie(wróci)

które było 

liście pospadały 

jesieni każdej 

ptaki odleciały 

portret w głowie 

taką zapamiętałem 

którą 

przytulałem 

nowe nadejdą 

niestety 

bez niej 

kolejne pospadają 

ile jesieni 

tęsknoty 

we mnie 

i brak 

ucałowań 

ona 

nie 

ona 

nie(ciekawi)

zacnie 

nie(przytulę)

przepadła 

bez kresu 

tylko 

jej portret 

w tytule 

Wschodni wiatr

 tyle krzywd 

wszechświat na ziemi 

czarna dziura 

chłonąca zło 

nie(najedzona)

barbarzyńska 

dzieło 

człowieka 

od zarania 

diabeł macza 

palce 

jakiś 

tyran być 

musi 

powiewa 

od wschodu 

sowieta 

nie(przepadł)

przypomniał 

światu 

o sobie 

nie myszy 

pod miotłami 

radę damy 

od gór 

aż do morza 

wschodni 

wiatr pognamy

w skarpetkach 

pójdą 

w bezdroża ...

 

Z prochu powstały

sfrustrowany życiem
odpowiedzi szukam
dociekam
dziury
w całości

gdzie zawiodę
na sercu ciężko
bo jak żyć
bez miłości

spadają gromy
burze
nie(przeszły)
chmury wiszą
nad głową

czy wiatr rozwieje
myślę pozytywnie
za Pana Boga
namową

święty krzyż
ostatecznością
którego
duchem
miłuje

nie chcę
niczego
tylko
święty spokój
dlatego
przywołuje

a one
jak czarne ptaki
które by zakrakały

złośliwe
burzliwe
odejdzie
bom jam
człowieczek
z prochu
powstały

Echa

prawość 

Temida 
zaś wicher
diabłu sprzyja
kładąc złote
kłosy
kąkol rozsiewa 

chłopie
pognaj
na tacę rzuć
ksiądz skorzysta
niech dobrze
miewa

w nie(szlachetność)
Egidą
tarczą
nieśmiertelna
Olimp
zasiedziała

ale tyś
ulepiony
z gliny
zaś ona
z żebra
Adama
przywara
zrozumiała

jakby
nie(baczył)
swoje myślimy
i
w to co chcemy
wierzymy

jak stąd
do księżyca
wiara ma
aż do skończenia
świata

po którym
zostaną
echa

 

Nie twój

dni upłynęły
serce tęskni
rozwala
od środka

bezczelna miłość
skalała
dając psikusa

dziw
iż tęsknię
do bezczelności

a może
jestem podobny
wart
na plucia
twarz

oj bezczelna
nadal jestem
bezczelnie
zakochany

nie mogę ciebie
prosić
o to
gdyż masz
dom
i dzieci

a nie chcę
wchodzić
w pardę

znalazłaś
przyzwoitego
faceta
ale
czy to jest
miłość
raczej
nie dowiem się

ponoć
które
kochane
daje owoce
jak jabłoń
pragnąc wiosny
kwiat
zapyli
i latem
dojrzeją

niech
dorastają
szczęśliwie
i tutaj
nie z bezczelnością

nie twój
na zawsze

Porażka

 ponoć 

kolory łagodzą 

samopoczucie 

zatem 

przemalowałem 

wszystkie pokoje 

w kuchni 

największy ruch 

zaś stół jest 

naj(ważniejszy)

nie(uszczęśliwią) 

puste krzesła 

na których 

nikt nie(siada)

sypialnia 

noc 

w spójnie 

dają szczęście 

o ile 

masz z kim sypiać 

rozbity człowiek 

będąc samotny 

gada sam do siebie 

i różne myśli 

chodzą po głowie 

nie widzę światła 

nikt na mnie 

nie(czeka)

mam dół 

porażka 

Spór

 spotkał 

anioł 

anioła 

dogadać 

nie(dogadawszy)

spór 

o duszę 

stanowiąc 

a diabeł 

szczęśliwie 

patrzy

trzeci korzysta 

czyż 

NIE 

prawda niestety 

znana 

kto duszę weżnie 

może diabłu 

przyznana 

czwarty 

wtrąciwszy 

sam Piotr 

z nieba 

o ile 

nie(skalana)

świętoszków 

w niebie potrzeba 

jak Bóg wszystkich 

pomieści 

do skończenia 

świata

a aniołowie 

wsporze

tak człek przeżył 

swoje lata 

Jak Latwo

 nie(ważne)

kim jesteś 

pionek 

również 

daje szacha 

wysoce 

gdzieś w powietrzu 

z wysokiego pułapu 

traf 

dobry 

i spadasz 

ceń 

nie tylko siebie 

a dobroć 

okażą 

zdziwienie 

to ludzka rzecz 

naturalność 

wnętrze  człowieka 

za maską 

nie jest człowieczeństwem 

jak łatwo 

człowieka 

 odczłowieczyć 

żyjąc w dziczy 

WIEDZĄC 

dobra kobieto 

kiedy 

znudzony będę 

tobą 

to nie miłość 

prawa 

kończąc 

na pościeli 

pozywam 

kochanie 

zmarszczona 

skóra 

podeszłość 

i serca 

do siebie 

jakby inaczej 

czynię 

miłością 

słaby człowiek 

nigdy nie będzie 

wiedząc 

iż kochany 

CIASNOTA 

piękne niebo 

nad głową 

cuda w moim 

sercu 

myśl 

chcą być wolne 

ujrzeć świat 

 prawdziwy 

wpuszczę światło 

w siebie 

uchylę furtkę 

dla ukochanej 

 będziemy żyć 

długo i szczęśliwie 

że święci  

pozazdroszczą 

nasze kochanie 

będzie inne 

takie nie(codzienne)

nie(skończoność) 

dwa ciała 

w jednym 

ciasnota 

szczęściem spójnym

Rozmyślanie staruszka

 ucieleśnij duszę 

która opuściła skorupę 

oddaj ukochaną 

mnie smutno 

gdyż odeszła 

starcem jestem 

pochylony nad grobem (

guzik warty 

kiedy jej nie ma 

serce wyrwane 

wielka dziura 

w kosmosie 

tego nie(poczujesz)

przecież jesteś 

młody 

lata miną 

wtedy się dowiesz 

co znaczy 

stracić ukochaną 

żyjąc z nią  długo 

Wtedy

 tuż 

za granicą 

gruzy 

mord 

gwałcone 

kobiety 

kiedy tutaj 

błogi nie(pokój)

bo tyle 

cukier kosztuje 

człowieku 

uszanuj 

nie(swoje) 

zostaw 

w spokoju 

płot 

po prostu 

bądź człowiekiem 

uczyń 

chociaż raz

w tył 

zwrot

ale 

ty pędzisz 

i pędzisz 

kręgosłup 

nie pękną 

jeszcze 

chyba że 

ziemia przytuli

na którą 

spadną 

deszcze 

wtedy 

chwasty wyrosną 

niczym 

kurhan 

zapomniany 

jakby 

dawno temu 

chociaż 

wkrótce 

pochowany 

 

Dopóki jesteś

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

umarli
nie(zaszkodzą)
żywi
owszem
tak
poza światem
ich dom
gdzie
wielu bliskich
jest

na razie
tutaj jesteśmy
miejsca
niezwolnione
ale czas
nas wyprzedzi
i wszystko
które
stworzone

cieszy mnie
iż jesteś
po stokroć
skarbie mój
całując twoje
dłonie
dopóki obok
tu



PIĘKNI


piękno
jest miłością
które nie(wolno)
zgasić

czyż nie kochasz
piękna
bo któż
umiłuję brzydotę

nieszczęsna
nieszczęsny
połącz ich Boże
potłucz lustra
by w nie nie(patrzyli)

wtedy
brzydota
uniesieniem
tysiącami westchnień
mój miły
moja miła
jesteśmy piękni
żywymi rzeźbami
Michała Anioła


TO WIEDZ


pragniesz miłości
jestem
tu
i teraz
zawsze

tarczą
dobrocią
kochaniem

ileż człowiek
jest wart
tyle
ile
ma ciepła
w sobie

wyrozumiałość
mostem
tolerancja
serdecznością
o której
nie wolno
zapomnieć

gdyż
samo miłowanie
nie jest
umiłowaniem
to wiedz

 

Nawet nie kropeczka

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

pomiędzy
niebem
a ziemią
nawet nie
kropeczka
żyją sobie
ludzie
wszechświecie

w ciemnościach
osamotniona
rozpieszczona
słońcem
raz po tej
po drugiej
nowy dzień
dla wszystkich

ile żyć przed
ileż zgaszonych
zostało
w naszych głowach
i w sercach
po kres


a ja przytule
ciebie
jakby minęło
sto lat
gdzie nawet
nie kropeczka
przez Boga
stworzony świat

Przekleństwo

 czy prosiłem 

o życie 

embrion 

cały ja 

urodzony 

z wyrokiem śmierci 

zamknę oczy 

na zawsze 

póki  co 

w niedostatku 

czarna gwiazda 

nad głową 

być szczęściarzem 

urodzony 

pod lepszą 

zazdrościć 

przekleństwo 

Koniecznie

 miłości ogrom 

w świecie 

moja 

zapodziana 

 

ukryta 

w skarbnicy 

książek 

niedokończona

przez autora 

weny brakło 

czmychnęła 

w litery 

zakurzone 

blask 

odkurzenie 

koniecznie 

bo moje 

serce 

zranione 

Jeszcze mogę coś zrobić

 gdzie jestem 

na ziemi 

tej ziemi 

gwiazdy 

za gwiazdami 

Bóg 

poczeka 

anioł cierpliwy 

na rozkaz 

przepraszam 

jestem 

tylko człowiekiem 

zawiedziony 

 wybaczam 

idzie 

jak po bruździe 

nie narzekam 

mają gorzej 

zaś mnie

ręce nieodtrącone 

którymi 

 mogę coś zrobić 

Pozostań

 Posiadając zły kod 

nic nie zrobisz

haker 

odpada 

życie 

nie pajęczyną 

 sieci 

w świecie 

Laptopów 

i komórek 

twoje DNA

matka 

ojciec 

które dziedziczysz 

cóż 

choroby spadają 

czyniąc słabym 

pomimo 

żyć trzeba 

każda chwila 

ulotna 

jakże cenna 

dla siebie 

dla kogoś 

dla kochania 

dłużej 

pozostań 

Czy kiedyś

jeśli pójdę 

do nieba 

na co liczyć 

mogę 

dostając skrzydła 

anioła uczynią 

następny 

w chórze 

anielskim

czy Bogu 

nie za mało 

dość porozrzucanych 

po świecie 

tułacze 

stróże skrzydlate 

upatrują 

dzecie 

drobniutkie 

rączki 

oczęta pokorne 

które matka 

miłuje 

więc

myślę 

i myślę 

co z tą miłością 

czy kiedyś 

okaże 

wdzięczność 

Wszystko i wszystkim

 Jeśli miłość 

serca najprawdziwsze 

szukając 

wpadliście 

na siebie 

przypadek 

lub 

NIE 

chybiłem 

palec Boży 

choćby 

pokręcone 

ale przecież 

wystawieni 

na próby 

mężniejemy 

tknąwszy 

nie tylko 

kobiecość 

wszystko 

i wszystkim 

które na ziemi 

wtedy 

zwiemy 

szczęściem 

Pokręcona droga

 ptaki budzą 

kwiaty 

swą codzienność 

obnażają 

kochające serca 

zbliżone 

kochają 

mówisz o miłości 

jest wobec 

i wszędzie 

napraw człowieka 

lepszym będzie 

celując 

w serce 

kamień 

skruszeje 

uczyni 

ludzkim 

wątpliwości  

rozwieje 

skreślać 

nie przekreślaj 

glina podobna 

kochać 

nie oszaleć 

głowa chłodna 

mówisz o miłości 

skruszony wariuje 

być 

czy nie być 

kamieniem 

gdy coś poczuje 

językiem Szekspira 

by nie próżna 

mowa

jakże daleko 

pokręcona droga

he language of Shakespeare

not to be vain

speech

how far

twisted road

Przed(wszystkim)

 

Przed(wsystkim)

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

pragniesz miłości
jestem
kwiatem
w twoim sercu
który nigdy
nie zwiędnie 

pożądaniem
płomieniem ust
proszących
o więcej
wiecznością
nieskończoną 
dla ciebie

ciała
w grobie
ale
nie dusze
stworzone
przez Boga
kochane

tylko miłość
która wybacza
ona ocali
przed(wszystkim)

Kroczcie

 

Kroczcie

kochaj jak gwiazdy niebo póki serce bije niech młotem walcz o miłość co dziś na zawsze nie solą w oku tyś on ścieżką jedną kroczcie

 

Ależ pięknie

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

każde złowieszcze
kiedyś odejdą
słońce jak zawsze
odwiedzi

poranek śliczny
jaskółki wysoko
do jesieni
jeszcze
jeszcze

przyjdą
chłodne dni
jest pewne
na razie
skąpane
w słońcu
gdyż chmury
odeszły
słońce odwiedziło
ależ pięknie

 

Skojarzenia

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

chmura
deszcz
parasol
nie tęczowa
gdyż ja
normalny

tolerancja
pogarda
po co
krematorium
faszyzm

Adam
żebro
Ewa
owoc
grzech
wygnanie

Kain
Mord
ludobójstwo
kałuże
krew
wrony

Proszę

 kalejdoskop 

obrazy 

demencja 

moje życie 

tyle zapamiętam 

umrzeć młodo 

nie chcę 

do aniołów 

nie teraz 

Piotrze 

poczekaj 

pełną parą 

swawola 

sielanka 

kochanie 

nie myląc 

z pokochaniem 

więcej można 

proszę 

Panie Boże 

przymknij oczy

Bo życie

 mogło być pięknie 

krótkowzroczność 

wzięła górę 

klocki lego 

domek z kart 

runął 

chwila 

wiele 

i nicość 

przepadło 

trzymane 

w garści 

czart 

wykręcił rękę

motyle odfrunęły 

z dłoni 

i z serca 

teraz 

między wami 

przepaść 

skoczyć 

nie skoczysz 

bo życie 

Tysiąc dni

 ty na zachód

mnie na wschód 

na bezdrożu 

rozejść nam 

zmęczeni sobą 

rozstania czas 

nie pasujemy 

do siebie 

psucie krwi 

w strzępach 

tych 

bądźmy zgodni 

w chwili tej 

zapamiętam 

czy to ważne 

kiedy minie 

tysiąc dni 

Póki jesteś

 piękne jutra 

wschody 

zachody 

noce z tobą 

oddycham 

sekundą 

wchłaniam 

wszystko 

niczego 

na potem 

teraz 

ważniejsze 

nie przegapić 

żyć 

nie żałować 

po to 

jesteśmy 

Posłuchaj wiatru

 wiatr zaniesie

do ciebie
imię moje
tak
jestem obecny


ścieli się
polana
pełna kwiatów
bukiet zerwę
 przyjdę

uwierz
nie będziesz
samotna
przeciwnie
szczęśliwa

posłuchaj wiatru
imię moje
 krzyczy
nastaw uszu
jestem

 

Na zawsze

autor: Radzikowski

5.0/5 | 2

---

tyle napisane
dna swojego
nie ma
kochanie
kochaniem
płonące imienia

błysk
w oczach
cały świat
dusza i ciało
spójnie
miłość
zaboli czasem
miłowaniem
ogólnie

cóż
róży kwiat piękny
tak piękni jesteśmy
my
bez ciebie
serce pęknie
na zawsze
ja i ty

 

Realia

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

weź rozwód
z przeszłością
patrz w dal
ujarzmij cel

możesz być
kimś
nie mając
nic

startując dziś
od zera

by ptaki
odleciały
musi słońce
zejść
które również
dla ciebie

nie zamykaj
oczów
nie śnij
realia są
najważniejsze

Poranek

Pałac ze złota 

drogie kamienie 

podwoje srebrne 

wyrzeźbione 

w purpurę 

odziany

siedzi na tronie 

w otoczeniu 

 lat 

stuleci 

w rydwan

konie

zaprzęgnięte

bieluśkie 

niczym 

śnieg 

 

które kąpie 

w wodach

Okeanosa

jutrzenka 

siostra 

poprzedza

zanim 

wyjedzie 

i zacznie 

nowy dzień

jakże miły