miałaś

choć dałaś

nie jesteś

komuś innemu urodziłaś swoje dzieci

po tych latach

w twoim progu nie stanę

kiedy wspomnę o tobie

o dawnej mojej miłości

szron na głowie

chociaż nie jestem łysy

a jednak

bujną czuprynę straciłem

śliczna nastała teraz wiosna

młodzi się kochają

świata narybek

do śmiechu

I do grzechu

jak ja kiedyś tak oni teraz

w swoich sprawach rządzą i dzielą

anioł wraz z diabłem

chcą tańczyć

czyś my wydorośleli

skoro większe te zabawki

stają się praktyczniejsze

to też wzbudzają szacunek

dorosłe dzieci i żale

nie czyści najbliżej pod tą figurą

czy woda święcona

im grzechy odpuści jak również spowiedź

oj Matko święta przez Szweda pocięta

kiedy koła jego wozu ugrzęzły w błocie

oj, że ludziska

aż żal moje serce ściska kiedy tak na was

patrze

z kim siebie mam porównać

lub z czym

tą kredą zapiszę w kominie

Wszystkie reakcje:

pomiędzy niebem a ziemią

jestem ja człowiek

nazywają mnie człowiekiem

czym sobie zasłużyłem

acz również wy ludzie

czym zaslużuliście sobie

gdyż tyle złego w świecie

a to wszystko jest przez was

za kogo mam wstydzić się

oto czara goryczy

za rogi brać tego byka

niech byk się nie byczy

pies z tą kulawą nogą

prosi o zdrową tę łapę

pytanie kto psa przetrącił

i jeszcze więcej poza tym

Lubię to!

Komentarz

Wyślij

oko dobrze nie patrzy

ponieważ sen morzy

ćma klei się do lampy

pająk siedzi w kąciku

i nie wiadomo kiedy

głęboki wziął mnie

jakże sen piękny

cudowny

szkoda, iż nie jawa

to też klepać jakże zmuszony

Kiedy obudzę się

Sensem życia zawiedziony

ty moje rozczarowanie

nie psuje mi nastroju

po śnie dobrym

zostaw mnie w spokoju