To ty

 

no bridges mountains rivers she always will find not true that you are lonely hear someone's heart beating hearing baby you will not make a mistake with different also wait on such like you

mostów żadnych 

gór 

rzek 

ona zawsze 

znajdzie

nieprawda

że jesteś samotny 

 usłysz 

czyjeś serce 

bicie 

słyszenie

kochanie 

nie pomylisz

z innym 

 

również 

czekanie

na taką 

jak ty 

Powiedz ptaką

 Forests have lost languages they are silent sun the shortest way where west white dresses In the Tatra Mountains I do not miss too many years me seasons does not go to get to know good that it hangs calendar on the wall spring not in spring flowers are freezing has grown flowers cherry or some fruit will be in the last the year was similar yet blackthorn blooms say it to the birds which they came to us

lasy potraciły 

języki 

milczą 

słońce 
najkrótszą 

drogą 
gdzie zachód 

białe sukienki 
w tatrach 

nie tęsknię 
za dużo 
lat mnie 

pór 
nie idzie 
poznać 

dobrze że wisi 
kalendarz 
na ścianie 

wiosna 
nie wiosną 
kwiaty marzną 

obrodziła 
kwiatami 
wiśnia 
czy jakiś owoc 
będzie 

w zeszłym 
roku było podobnie
przecież 
tarnina kwitnie 

powiedz 
 to ptakom
które 
do nas przyleciały 

ORŁY

gdzie orły 
piękna kraina 
w maju 
pachnie sianem 
w sadach kwitną 
jabłonie 
grusze 
i inne owoce 

w ogródkach 
przyjemny porządek 
cieszą oczy kwiaty 
szybki czas 
przekwitania 
piękno 
niestety zabiera 

A naszym orłom
NIE 
które wysoko 
wysoko 
tą ukochaną 
Polskę 
skrzydłami 
chcą przytulić

z ojczystego 
 nieba 
kiedyś 
bomby spadały 
dzieciaki 
spójrzcie 
na orły 
one dumne 
Polskie 

 

GLADIATOR

Koloseum 
Cezar rzucił chustę 

Egidę  trzymam
również 
aegis  

 modlę się 
do Zeusa 
ale Jowisz jest
daleko 

poniekąd
wlewa 
w moje serce 
wiarę

otórz 
walczę 
publiczność 
patrzy 

darując 
życie 
kciuki 

unoszą 
w górę 

na razie
niepokonany   

czy komuś 
darowano życie 
w okowach 
zasypiam 

GLADIATOR

Hrabina Batory

pewną cygankę pobito

ponoć dzieci porwała

w brzuchu konia

zaszyto

jako dziewczynka

patrzyła



cóż

dla sześciolatki

wielka trauma to

zaszyć w martwym

koniu

po stokroć

zło



dojrzawszy

niczym owoc

poszła w

za mąż

pójście

mając

piętnaście lat 

knowanie o

zabójstwie





kochany

Franciszek

maż

lubił

wojaczkę

przygody

podobno

mieczem przebijał

podrzucał

mając powody



zamek

w prezencie dostali

pokaźny podarunek

toż to przecież

BOTORY

zmienił

wizerunek



on rycerz

rzeźnik

ona języki

znała

nadzwyczaj

inteligentna

kilkoma władała



sadyzm

od niego się

wziął

zła rządza

wstąpiła

służbę

źle traktowała

czym tylko

mogła

tym biła



mężulek

wsiadł na konia

i więcej nie ujrzała

przepad

w jakieś potyczce

niestety

o wdowiała



ale skąd

nie sława

szukać

prawdy

nie w tym

powiadano

iż z karłem

a czarownice

z nim



w piwnicach

pod sufitem

klatki

uwieszone

które

kuły dziewice

podstępnie

zwabiano



a każda klatka

ostre szpikulce

miała

z uwięzionych

dziewczyn

nie winna krew

spływała



jakże miła

kąpiel

w której dobrze

się czuła

z karłem

dziewczyny zabito

nie chcąco służka ukuła








powiadali

wielokroć

iż czarownice

z nią

mając dług

Habsburg

oskarżył

kobietę złą



tak więc

hrabina

w wierzy

żywota

dokończyła

chociaż pisała

do króla

niestety

nie uprosiła

 

Franciszka rzymska

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

Duszę narażasz

czarne anioły

przyjdą

pożrą



Franciszka

rzymska

widziała

trzy rodzaje

piekła

wyższe

średnie

najniższe



w najniższym

Lucyfera

któremu służą

Asmodeusz

grzechy ciała

Mamona

skąpstwa

Belzebub

Bałwochwalstwo



Belzebub

dręczyciel

ciemności

kończył

co inne

zaczęły



pewna część

w piekle

przebywa

na stałe

wlewając

w gardła

płynne złoto

i srebro



pozostałe

unoszą się

będąc między

ludźmi



chciwy

żeś

skończysz

żrąc

płynne złoto

ze srebrem



Franciszka

rzymska

zobaczyła

również

trzy oblicza

nieba

gwieździste

kryształowe

empirejskie



jedno

od drugiego

było

ponad

ujrzała gwiazdy

większe

od ziemi

ogromne jaskrawe

koło

w jego kręgu

była pustynia

początek nieba



dostrzegła

również

dusze oświecone

promieniami

idące

z ran Chrystusa



rany

nóg

rąk

serca



ci którzy kochali

ci którzy kochali bardziej

oraz sercem



uważała

iż kocha

właśnie sercem

modląc się

do wszystkich

świętych

wiedziała

kiedy umrze

więc oznajmiła

że koniec jej

nadejdzie

ze środy

na czwartek



oświecona

promieniami

ran serca

odeszła

jest w niebie

Licho wie

 

przenajświętsza 

Jezus Chryste 
skąd
nienawiść
ta

szatan wesoły 
widząc tyle 

zła 

człowiek
zbłądził 

nie zwoli 

Boga 

czy się 

opamięta 

iż 

nie tędy 

droga

krzyżyki 

pacierze 

 nic to 

udając wiarę 

zadowala  zło 

człowiecze 

człowiecze 

gdzie rozumy twe 

demony zjadły 

ino lich wie 

Piękno w pięknie

poznając cię
co mam zrobić
liczyć obłoki
na niebie

jeden
drugi
rozważam 
listy miłosne
piszę 
wersy układam 

co dzień 
zawstydzam 

słońce 

moja pani 

gdziekolwiek 

jesteś 

tam będę 

bezpiecznie 

sypiaj 

myśl o mnie 

piękno w 

kochaniu 

jest piękne 

i

szczęści9em 

Ten nie jest wart

 Ten nie  jest wart

zjawiskowa 

jeśli mylnym 
zaprzecie   

krzywej drogi 

nie wyprostuję 
za to 

kochać potrafię 

od wschodu 

do zachodu  

bądź ze mną 

wtedy 

przeżyję 

poranki 

piękne 

będzie po co 

wstawać 

nas tylko 

niebo może 

zatrzymać 

piekło 

pochłonąć 

ale 

kto

przeklnie 

miłość 

ten nie jest 

wart miłości

Mario Panno Jezus Chryste

Mario Panno 

Jezus Chryste

skąd 

nienawiść   

w świecie 

pięść garści 

nie starcza 

druga 

potrzebna 

kula 

o mnie 

może 

nie 

jeszcze siedzi 

w okach 

Mario Panno 

Jezus Chryste 

oddał życie 

 

Szklany dom

 trudno  być sobą

kiedy coś

  umyka

jakbym
patrzył
w lustro weneckie
za którym widzę
zagubionego siebie

ściany oszustki
których nie opuszczę
nie mają drzwi 

okien

 dom ze szkła

widzę niebo
nocą każdą
 ptakiem nie jestem
by łatwo się wzbić

 choćby
 nad głową
to samo

po prostu

przestrzeni brak 

Deszczowa piosenka

 DESZCZOWA PIOSENKA

gniewne  chmury  

jakże pięknie    

   deszcz 

oczekiwany    

mieliśmy 

deszczową piosenkę 

 parasol 

zbędny 

między  kropelkami

tańczyliśmy

kto tak potrafił 

ja i ty  

cóż   

stwórzmy 

nową 

poczekajmy 

na 

kolejny

 

Domy

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

pamiętaj
o dekalogu
nie bądź nastawiony
wrogo
potyczki
niszczą człowieka
coraz mniej
siebie

zauważ
że ktoś patrzy
z góry
lub prosto
w oczy
rozważ
a źle
nie postąpisz
posłuchaj czasem

z tej samej gliny
wiara
niczym węzeł
gordyjski
Mojżesz zniósł 
tablice
złotego cielca
zobaczył

napuszeni
gdzieś w Rosji
Cyryl karze
zabijać
świętą wojnę
oznajmił
czołgi
tratują ludzi

ale my jesteśmy
z gryzów powstaniemy
żółto niebiesko powiewa
domy odbudujemy

Wrony i kruki

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

trupy

ścielił

wrony krakały

morze krwi

śmierć pachniała



czciciele

kapłani magowie

z flaków wróżenie

patrzenie
w gwiazdy


skąd oni

pewno

od morza

liczną arkadą

by świat

opanować



a Ateny

tylko patrzyły

perskie ścierwo

gdzie teraz

Iran



jeszcze

do dziś

wsłuchać należy

jęki jazgoty

konających



wrony i kruki

i lisy nażarte

szarpiące ciała

dość

sytości

    

 

Nie ma sensu

 

Nie ma sensu

nie prawdę mówisz

po oczach widzę 
płytkie kłamstwo 
chwili nie przetrwa 

szkarłat na twarzy 
podły zdradliwy 
zdemaskował
ciebie 

przyłapać 
na kłamstwie 
głupio przecież 
wodziłaś za nos 
 często

że miłość 
kocham 
sensu nie ma
okłamywać siebie

Zapach ciebie

 dnia ubywa

żal
zielonych lasów
letniego  słońca

bory zrzuciły 
liście
Jesion

pierwszy
nad głową 
klucze gęsi

dokąd 

zapytam

popatrz 

pod  stopami 

złoto 

promieniuje      

barwne liście 

które dzieci 

wkładają 

między kartki

wiem 

jesień 

jest piękna 

mnie 

milsze lato

i wiosna 

która 

kradnie serca 

skradłaś moje 

odeszłaś 

został 

zapach ciebie 

kobiety 

która 

miłuję   

 

Ucieczka

 schowałem cząstkę 

siebie 

kawalątek 

moje ja 

prywatność 

musi być 

ucieczka 

przed 

dziwnym światem 

głęboko  w sobie 

tam jestem

wyrwać 

ciężko będzie 

nawet nie słucham 

świata 

jutro 

powrócę 

PANNO - W

Panno

jak zwał 

tak zwał

 nie obrażę kobiety 

może  kochanków 

wielu miałaś 

zaiste 

na pewno 

z dwurogiem

na  głowie 

wskoczył 

do łóżka 

Moskwę zobaczył 

płonącą 

powrotnie 

głód 

choroby 

 tęgi mróz

wróciło nie wielu

armia 

zdziesiątkowana 

Polska 

przepadła 

  miał swoje 

Waterloo

i sto dni rządu 

uciekając 

z Elby

by po klęsce 

dokonać żywota

na wyspie

świętej HELENY