pierwsze kroki któż pamięta

matczyne uśmiechy do syna

pocałunki wypady za dom

uganiając się za dziewczynami

tyle luster, w które patrzyłaś

by być piękniejszą tą

ja tylko swoje włosy przygładzał

spiesząc się do ciebie

tyle momentów ów pięknych chwil

wspominać latami będę

nie tylko to i milsze mi

zostawię w mym sercu sobie

serce ależ przecież nie dzwon

dzwonem nie dzwoni

pomimo tego rześki jak zawsze

twój orzeł pod skrzydła swe schroni

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

co masz do powiedzenia

człowiek wysłucha

jeszcze nie jest tak źle

również krzywdę ludzką zobaczy

dziejącą się tobie lub mnie

jest obojętność owszem tak

ja również synonim tego

miłość nienawiść

anioł i diabeł

niebo lub piekło Dantego

sądy nie sądy

co myśl i ślina

w parze i nie do pory

Arka Noego

chociaż chwilą zgrzęźniesz

człowieku, więcej wiary

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

opatrzność twoją dobrą opiekunką

trzymając egidę nie dopuści zewsząd

twą matką Teresą, którą za jej czyny

uczynili świętą

a w prawej zaś ręce Excalibur

podobny do kwadransa czasu

kto uchroni lepiej niż ona

potykającym się nogą i kłoda

biada

wyznaczona linia biała kreska

jak kiedyś Watykan w obliczu wojny

faszyzm pomysł antychrysta

reperacje dla krajów pokrzywdzonych

nie było opatrzności było skończenie

Liberty przez komin

całuj swoją opatrzność przytulaj do piersi

bo kiedy przyjdzie twój czas dla niej nagroda będziesz

2Anna Nakonieczna i 1 inny użytkownik

1 komentarz

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

dziewczyno, bądź godną życia

chociaż twój nie jestem jednak radzę

pomimo tego, iż syna mi nie dasz

któremu drzewo posadzę

nie zawsze patrz sercem, miłując

gdyż zrani cię i zaboli

ten, chłopak niecałym jest światem

tuż obok inny stoi

łzy niepotrzebne gojenia

wybory źle wybrane

zawiodło serce nie rozum

stąd stany opłakane

umysł broń sieczna potężna

zapytasz gdzie rozum miałam

mogłam wydłubać sobie oczy

nie zrobiłam tego nie wydłubałam

dziewczyno, weź wszystko razem

co nie wiele czyni

rozum serce i ty

jak już każde zawini

mówił do mnie anioł, którego nie widziałem

słodkim głosem anioła

srebrnej tacy nie przyniosłem

również serwisu do kompletu

wystarczy serce stół i krzesło

by człowiek mógł na nim usiąść

pogaducha od serducha

lepsza niż cudy świata

niech gnom udławi się garncem swoim

licząc monety swoje

ty gromadź, o czym człowiek mówi

wtedy zyskasz bogactwo

szacunek drugiego

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

Kołysanka dla diabła

Kołysanka dla diabła

wszystkimi melodiami świata są nasze języki
z których rozumie tylko jeden, ojczysty

jeśli mieć wroga to innej nacji
nie rozumiejąc jego łatwiej będzie potępiać

lepiej nie mieć żadnych, niewykonalne
gdyż nawet świętego zbezczeszczą

co dla ciebie jest święte
dla innych, nie
inne wyznanie
byle znalazł się powód

stąd każda epoka, wichry szalejące
kamienie łamią lemiesze


jeszcze nie pomyślał, a już uczynił
diabeł diabłu kołysankę zanucił

Najśmielej

najśmielej chodź po świecie
choćby gromy biły
drzewo zastrzałem w pionie
z korzeni nabiera siły

bo życie to zawierucha
bałagan, którego nie trzeba
z ciałem spacerek ducha
i kromka od piętki chleba

te, które nieodwrócone
ujścia nie znajduje
pobiegły w przeciwną stronę
gapy wyzeruje

i wszakże idące z tobą
jakby zbiec chciały
z czasem uciekinierzy
kierunki swe pokazały

rozpierzchłe niedobre złośliwe
jakiej chwili się imać
w tę troskę życie dziwne
że da się jeszcze wytrzymać

Pozarażajmy

Pozarażajmy bywaj dziewczyno niemów dowiedzenia cześć niech będzie zawsze tam kwitnie pomarańcze u nas jabłonie i kolor skóry jest inny nie żegnam cię kobieto tamten świat niech zaczeka również nie wybieram się na wojnę sto lat jeszcze nie minęło ojczyzna moja nie cierpi więc uśmiechnij się nie tylko do mnie chłopakowi pocałunki innym uśmiechy które nic ciebie nie kosztują dobra wojna to uśmiech i serce twoje i moje pozarażajmy więc świat by jutra były lepsze