wiem kim chciałem być

i teraz kim nie jestem

owszem przyznaję się

iż popełniłem błąd

i nie jeden popełnię

śmietanka piana gęsta, która usta zapycha

mająca smak styropianu fruwający pumeks

spacerowicze bez gaf

w zamiarach swoich

że chciałbym zniknąć

nie idąc z nimi

żeby kłopoty nie były moją specjalnością

tylko jak zniknąć

nadal żyjąc

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

udowodnij sobie nie światu

nie pytaj świata co może zrobić dla ciebie

tylko co ty dla niego

aktywność twoja znaczy być

cień wyjdzie z cienia

i umrze

piękna agonia również istnieje

tak więc nie tylko życie jest piękne

spojrzenie człowieka

może być miłością dla drugiego

lub odwrotnie

jeśli masz serce

nie zatrzymuj je tylko dla siebie

wypuśćże z klatki

a pofrunie tam, gdzie zechcesz

Radzikowski Gabriel

Wszystkie reakcje:

2Anna Nakonieczna i 1 inny użytkownik

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

twoje błędy mogą stać się znośne

przyznając nie sobie rację

małe państwa to my

które są w naszych głowach

oraz w sercach

jakie masz swoje serce

takie jest ono

że niebo jest czarne

i ptaki również są takie

nigdy tak nie myśl

cień stanie się martwy

wychodząc z niego

niepożądane niekoniecznie muszą być czymś złym

a konieczność zaś płynącym dobrem

tylko jak temu zaradzić

by było zgodne z czymś i miało się na rzeczy

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij

Mrówki

kim są ci, których spotykasz co dzień

w swoim mieście na deptaku

z jakimi problemami wciąż się borykają

czy zastanawiałeś się kiedykolwiek nad tym

żyjesz w mrowisku patrz jak oni biegają

żywy organizm i każdy ma coś do zrobienia

szef wydaje polecenia

uczeń przerasta mistrza

i tak to się kręci po prostu młyn na wodę

góry nie śpią chociaż są skałami

lasy mówią do świata swoim językami

chmury płyną rzeki nurty niosą

krew nasza podobna jest do wschodu słońca

księgi otwierają się i zamykają

Aleksandrię płoną w naszych głowach

czas narodzin i to, które jest z nami

to my tacy, jakich siebie widujemy codziennie

Lubię to!

Komentarz

Udostępnij