do szczęśliwego końca w którym upust wszystkiego tego co zwie się szczęściem na zawsze tak być w tejże euforii och jak byłoby dobrze w te szare dni które niebo zsyła groźnymi chmurami nie skąpiąc deszczem w pola uprawne w marności mojego serca by ze złotych kłosów obdarzyć świat uczuciami