Gdzież

teraz nie są smutne
śpią
nie mając liści
wiatr nie przytula
jedynie hula
a szadź lśni

gdzież radość słonka
śpiew skowronka
żółte dywany
wszędzie biało
ciuchów nie mało
na cebulę tę

na nic uproszenie
pór roku nie zmienię
każda rozpycha się
miły śpiew słowika
w Bieszczadach
wiosnę wita
do której daleko
jeszcze

Szacun

nagrody nas czekają 

za trudy co dzień włożone 

anioły są cierpliwe 

i patrzą w naszą stronę 

w niebie jest ich mnóstwo 

nie dziw iż wszystkie pomieści 

bo Pan Bóg poszerza granice

dla czarta niestety złe wieści 

czy pijak do nieba pójdzie 

łobuz lub inny drań 

czy święci przymkną oczy 

duszyczko przed Bogiem 

stań 

ile czekania im 

pewno nieskończoności 

butelczyna  na ziemi 

zaś w  niebie szacun 

miłości 

  x    x   x 

kim chciałeś zostać

cóż pokierowało 

 inną drogą 

życie młotek 

i gwóźdź 

a chętni

mogą 

im bardziej 

publiczny 

tym częściej 

egidę swą 

i słania się 

na nogach 

z ciężarną  

tarczą 

to wytykają 

lub zagłaskać chcą 

bądź  niekojarzonym 

a będziesz mieć 

zysk 

x  x  x 

usiadł motylek na kwiatku

siadając skrzydełka złożył 

strąciła motylka ulewa 

już nie odleciał nie dożył 

nikogo nie obchodziło

iz motyl piękny był 

z kwiatka na kwiatek 

fruwał 

i słodki nektar pił 

frunęły monarchy 

wysoko 

długi miały lot 

siadając na gałęziach 

az drzewa ugięły się 

oto czym jest liczność 

niezmordowany los 

setki mogą umrzeć 

ostatni mieć będzie

głos 

Tam nie popłynę

Tam nie płynę

tylko śmierć
śmierć
trauma
spytaj ducha

być albo nie być
wielce pesymizm

Makbet Hamlet
również
który pod balkonem
trucizna i sztylet

mnie złożyć parasol
deszcz przestał padać
rozjaśniało

Cyklady
nimfy nie przywołują
Boga rozsierdziły
tam nie płynę

2022-11-25 12:55:15

 

Słońce i księżyc

jutro brzmi cudownie
słońce siewcą życia
rośnie trawa drzewo
i kwiat

wędruje w nieboskłonie
w bezkresie
czy ono gdziekolwiek
ma dom

podążyłbym za nim
lecz nie starczyłoby
dnia
za krótkie nogi by iść
nawet nie sięgnie myśl

toteż wzrokiem odprowadzam
po tej stronie nastanie noc
księżyc w czterech kwadrach
i tak mija rok

autor

gabriel123

To już mnie tęskno

=====To już mnie tęskno

zakwitną grochodrzewy
również sady
lilaki w palecie barw
wiosną

ptak na gałązce zaśpiewa
skowronek
w bezkresach nieba
i zrobi się cudownie

mnie teraz długie
czekanie
w polach gęgaw
gęganie
a i łabędzie krzykliwe
po zbiorach kukurydzy

jeszcze nie poprószyło
ach te mozaiki
na szybach
przez które nic nie widać

zamrozi i oddaje
fiołki w marcu zapachną
jak pomyślę
to już mnie tęskno

2022-12-03 00:35:32

Po prostu

Po prostu chwyć

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

żyjąc powinieneś przemyśleć
kiedy dawać  a kiedy brać
żeby nie było za ciężko
wózek przed siebie pchać

które napatoczył los
rozsądkiem obejdź się
zawsze jest jakieś wyjście
nim nastanie nowy dzień

lepszy od wczorajszych
kiedy trzeba za grdyk
chwyć
wyłuskaj coś koniecznie
ów walką o swoje być

x x x

biegnij pod słońce
gdzie światło jest
nie nastają mroki
i wszędzie zielono

tam ptaki kwiaty
eden twój raj
nie poczuj zmęczenia
przystając

bo to jest życie
ptaka lot
który zerka z góry
i przestrzeń swą ma

nie możesz frunąć
więc musisz biec
z latami które biegną
wraz  z tobą 

x x x

rzeczy ważne wszech
w centrum uwagi żeś
dołącz aktywuj się
bądź gdzie chcesz być

które zachwiane
pomysłów świerzych

rąk
trzeba więc kogoś
wpuść
razem wartko lata
ubędą
i do sukcesów klucz

sprawy istotne
przejrzyste cele
co jedna to nie dwie
na własne życzenie
sam jesteś
już dzisiaj to zrób

Pies

komentarz2 grudnia 2022

Pies

kto przygarnie psa
który po wsi biega
da budę i miskę
która należy się

kundel zwyczajny
pies
zabawki dziecko
nie chciało
i wywieźli w las
wyrośnięte szczenię
zostało

biegł piesek przez pola
skądś nagle padł strzał
i w polu psina zdechł
i taki żywot miał

nasuwa się więc myśl
człowiecze nie porzucaj psa
bo wszystkie psy na świecie
jak my
istota

Dog

who will adopt the dog
who runs around the village
give a kennel and a bowl
which belongs

mongrel
dog
baby toys
didn't want to
and took them to the forest
overgrown puppy
left

The dog ran across the fields
suddenly a shot was fired
and in the field the dog died
and such was his life (... more

Most

2 grudnia 2022

Most

gdybym położył most
by myśli pobiegły
po nim
mając serdecznie dość
tych zgryzot

i tego wszystkiego

koniecznie zabrać z sobą
mój los nie dopieszczony
żeby podołać temu
w ten wiatr z różnej strony

korzyści nie korzyści
dzban miodu od życia
bym chciał
a ty mnie nie dajesz nic
tylko ostudzasz mój zapał

kładę tolerancyjny
na jednej z rzek niech stanie
po to by myśl moje
dogoniły
co się nie stanie

Chociaż na chwilę

chociaż na chwilę

nim pomyślisz usłyszysz skowronki
szare nad polami
zielone drzewa zobaczysz
i dzikie kwiaty w łąkach

tańczące żurawie wczesną wiosną
w zalotach klangory
machając skrzydłami
kiwając dziobami
szanowni panowie do swoich dam



teraz również jest pięknie
wyskocz za miasto
ujrzysz
gęgawy frunące w jedynkach
synchronia podniebna

i poczujesz się swojsko dziwnie
z gęsią skórką na ciele
chociaż na chwilę uwolnij się
od smrodu smogu hałasu ulic

x x v

nie umarli którzy w pamięci
żyją wśród nas
kiedy wspominasz
oni obok są

i powracają
niczym duchy Mickiewicza
aż ciepo się robi 
w sercu

czysty blask
prosto z nieba
anioły pozwoliły przyjść

i nie powiedzą
jak tam jest
więc niczego się nie dowiem
owiane tajemnicą

Chociaż na chwię

chociaż na chwilę

nim pomyślisz usłyszysz skowronki
szare nad polami
zielone drzewa zobaczysz
i dzikie kwiaty w łąkach

tańczące żurawie wczesną wiosną
w zalotach klangory
machając skrzydłami
kiwając dziobami
szanowni panowie do swoich dam



teraz również jest pięknie
wyskocz za miasto
ujrzysz
gęgawy frunące w jedynkach
synchronia podniebna

i poczujesz się swojsko dziwnie
z gęsią skórką na ciele
chociaż na chwilę uwolnij się
od smrodu smogu hałasu ulic

x x v

nie umarli którzy w pamięci
żyją wśród nas
kiedy wspominasz
oni obok są

i powracają
niczym duchy Mickiewicza
aż ciepło się robi 
w sercu

czysty blask
prosto z nieba
anioły pozwoliły przyjść

i nie powiedzą
jak tam jest
więc niczego się nie dowiem
owiane tajemnicą

x x x

Doznanie

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

kiedy płoną serca
usta milczą
chcesz coś powiedzieć
za mało by wyrazić

oddać siebie
szlachetność
miłość zmienia
czasem upadla


chwyciły anioły
i trzymają
dusze spójne
kochanie wymaga

do bólu
choćby rozerwało
doznanie
kluczem partnerstwa


x x x

poszedł anioł na wojnę
nie umiejąc zabijać
i strzelać
Bóg dał tylko dobre
serce
więc czym miał się
bronić

siedział w okopie
a kule świstały
patrzył w niebo
które milczało

zielony hełm miał
na głowie
jak każdy żołnierz
czekający na rozkaz

i wyskoczył z okopów
i zginął

w bezsensownej wojence
giną również anioły

x x x

miała w sobie siłę życia
cieszyła się każdym dniem
radosna dziewczyna o
pokochała chłopaka
i długo z nim żyła

był stół pięć krzeseł
gwar
pisklęta rosły
jak w każdym gnieździe
ptaki odleciały
szukaj po świecie
rudera się wali
i nie ma już stołu


x x x

być prawdą
przewidzieć świata zamiary
posłać do diabła
lub zdeptać jak robaka

tego który dużo ból
zadaje
bo życie jest tylko
jedno
i nie wolno krzywdzić

ale popaprańcy sadyści
i inne męty
chcą zabujać
i zadawać cierpienia

miłość krucha
listkiem na wietrze
jak człowiek
w którym zgasł nadzieja

Całą wiecznosć

Całą wieczność

unosił ocean okręt
silny sztorm był
marynarz wypadł
za burtę
a ona czekała

ponoć żeglujący
w każdym porcie
zostawia jakąś dziewczynę
ale czy do końca
prawdą jest
przecież nie można
pchać w jeden wór
bo i wierni są

przypłynęli marynarze
ktoś zaniósł smutną wieść
wolałaby nie wiedzieć
i całą wieczność czekać

Bo takie waśnie jest zycie

Bo takie właśnie jest życie

czy na pewno jesteśmy
szczęśliwi
przecież nie ma trwałego
szczęścia
są tylko chwile
które bez szczelnie
oś czasu zabiera

bodźcie zachęta
powiało czymś dobrym
jak myślisz
po co Bóg wymyślił łzy
nie inaczej

by płakać sobie

nie zatrzłez
strumienia
jak rzeki która z rozpędem
wpada do morza
niosąc wszelkie męty
i tak właśnie wygląda nasze
życie

Bo jaki

Bo jaki

mówisz o pokorze
ileż można znieść
nastawiać kark
by kręgosłup w pół

potyczką uniesienie
wielki gar na łeb
co z tego mieć będę
można rzec

nie oddam palca swojego
rękę odrobią całą
ludzie już tacy są
wszystkiego za mało

i chociaż świerzbi
mnie
ten pierwszy nie dam
w pysk
niech kogut stawia się
bo jaki z tego zysk

 Op

Nie inaczej

Nie inaczej

pójdź diabłu na ratunek
a on śmierci pocałunek
wcześniej język pokaże
lub trucizny trunek

wiosny to do siebie mają

iż sady zakwitają
czerwiec lipiec sierpień
minie
owoce pospadają

kochać żyć nie umierać
hulaj dusza nie przebierać
nim upomną się w niebie
które czarne pobielać

oczy to do siebie mają
że się nigdy nie zmieniają
przyłapani na kłamstwach
ręce rozkładają

diabły wiosny i kochanie
co ma być niech się stanie
nie inaczej życie krótkie
nie domuszli kupę   banie 

Marnoty

kochaniutka  

niebo ujrzysz

kiedy

grzechami drobinę

łajdakom odpuszczenie ciężkie 

o ile się nawrócą 

kochaniutka 

twój ogródek 

pachnie różami

trzema 

oczy cieszą 

w czwartej 

śnieg biały 

obłoki 

ach te obłoki 

w których schowane anioły 

jeden z nich patrzy na ciebie 

radosny

chmury 

czarne chmury 

 czarty tańczące nad głową 

w pogodę paskudną 

w wietrzną deszczową 

barwy 

ach te barwy 

supły gordyjskie

pokażą niekiedy tęczę 

w większości  marnoty świńskie