Drzewo

Drzewo

matka drzewo 

stojąc w polu 
przytulała swoje  dzieciątko
wiatr dogorywał
zewsząd

niebo by nie cierpiała
czasem wpuściło słonko
w połowie listopada
za bardzo nie ogrzało

co za dziwadło 
dziwili się ludzie
przyszli z piłami
każdy chciał dla siebie

krucyfiksy
na pamiątkę
a ono
chociaż cudem
krwawiło

 

190 tys.

Kim jesteś

jeśli twój dom bezpieczny
mieszkasz w wolnej ojczyźnie
pod skrzydłami
zjednoczonej europy

obok źle się dzieje
wskrzesiłbym Einsteina
za wzór E = mc2
może śpi niespokojnie
w Princeton

ludzie są nieobliczani
dla swoich osiągnięć
zrobią wszystko

kim jesteś człowieku
pytam

jestem grzybem
pociskiem
kulą
gwałtem
torturą

śmiercią

Klątwa

grzebać we  flakach
wymusić zwycięstwo
przewidzieć zaćmienie
uklęknij narodzie

kapłani wyrocznie
stek kłamstw oszustwa
rzeka zapomnienia
Hades

gdy jeden umiera
drugi twarze zdziera
nic po nim nie będzie

ktoś grobowiec
otworzył
za niedługo zmarł
orzekli
klątwa

do të ndiqni gjurmët e mia
ajo tha
ndërsa kupat me lule
nuk do të thahen
14px;" />
Unë jam një vajzë e thjeshtë
Kam nevojë për shoqëri
tuajat

kishte vetëm një rrugë
ne të dy
dicka shkoi keq
në marshim

i dhamë vetes një shans
dhe nje tjeter
për fat të keq
asgjë nuk doli prej saj

kujtesa një
edhe njeriu
shtrëngim në zemër
dashuri dhe kujtime

kaq shumë prej tyre
dhe gota të freskëta
tani
pa ty

x x x

kujdes
mbi bebin
sepse ajo që është dashuria
të shkujdesur

ndihesh i sigurt
engjëlli hapi krahët
ai juaji

dhe ju e dëshironi atë gjithmonë
diçka fillon
dhe përfundon
Përralla e Andersenit
NR
kjo jete
stilolaps dhe Shekspiri

x x x


ulëriti qeni
ti ke ikur
ai nuk kishte ngrënë për një kohë të gjatë
besnikëria e qenit
që ai nuk e ka
njerëzore
do të kthehet diku

ju jeni duke pritur
dhe ju prisni
ai nuk vjen
ju ndjeni
sepse ju jeni një grua
femrat e dinë

Edhe unë do të ndihesha keq
me një hamendje
se jam tradhtuar

te pranosh
nuk është dëm
eshte turp te fshehesh dicka

Śladem

autor: Radzikowski

5.0/5 | 3

---

pójdziesz moim śladem
powiedziała
póki kielichy kwiatów
nie zwiędną

jestem prostą dziewczyną
potrzebuję towarzystwa
twojego

droga była jedna
nas dwojga
coś się popaprało
w marszu

daliśmy szanse sobie
i kolejną
niestety
nie wyszło nic z tego

pamięć jedna
człowiek również
ścisk w sercu
kochania i wspomnienia

tyle ich
i kielichy świeże
ale już
bez ciebie

x x x

troska
ponad kochanie
bo czym jest miłowanie
beztroski

czujesz się bezpieczna
anioł rozłożył skrzydlą
on ci twój

i chcesz by tak zawsze
coś się zaczyna
i kończy
baśń Andersena
NIE
to życie
pióro i Szekspir

x x x


zawył pies
pan odszedł
długo nie jadał
wierność psa
której nie posiada
człowiek
gdzieś skręci

czekasz
i czekasz
on nie przychodzi
przeczuwasz
bo jesteś kobietą
kobiety to wiedzą

też bym się źle czuł
z domysłem
iż jestem zdradzany

przyznać się
nie jest krzywdą
krzywdą jest coś ukrywać

Choćby

gdzie kończy się granica

bezduszności

może jej nie ma

tylko

horyzont bezkresu

czarne motyle

z niedobrego serca

on zaś sobie

pobłaża

panem świata

nieoczywiste

za to czynów swoich

szkarłatny nałóg

w głowie i w sercu

jest prawdą

iż wilk stado rozegna

watahę

choćby była tłusta

jedna nie zadowoli

Anioł o jednym skrzydle

spadał z nieba
śrubą
im bliżej ziemi
tym większa
grawitacja

zielony las
zawisną na gałęzi
dodatkowe nieszczęście

twój anioł
pokaleczony
o jednym skrzydle
cierpi

cierpienia
skąd i po co

anioł płacze
a serafini śpiewają
zewsząd okrucieństwa

2022-12-28 11:59:50

Karma

Będąc sobą skromnie żyłem

nagle trzask

stało się

trudną sztuką

kiedy brzytwa tnie

trzymał ją przyjaciel

mój

ostrze jedno

magik on

opanował dobrze

kunszt

przyjacielu

nie przeklinam cię

gdyż karma

odda ci

Pust wsiegda ...

komu bombardowany Donbas 
mają Syberie Ural
pławia się w Moskwie
w stolicy
jak za PRL
w Legnicy

czemuż sieroty dzieci
matki płaczące
czy kiedyś na Ukrainie
pokój będzie i słońce

to nie chmury
to dymy widać
ani dnia
tylko mroki
kurhany z cegieł
w horyzont szeroki

któż rany zabliźnij
z karabinem ojciec
również syn
zabrali Osetie
trupem leży Stalin
niedźwiedź połkną Krym


pust wsiegda budiet Rossyja
Jelcyn piersiówki
już nie popija
na Putina zaś
wziąć kija

autor

gabriel123

Demancja

Demencja

autor: Radzikowski

5.0/5 | 2

---

zawodzi
jeśli tak
wina czasu
demencja
dożyć sędziwego wieku
nadal rozumować rozsądnie
chodzić i jeść
tak
by nikt tobie nie wkładał
łyżeczką do ust
rodzisz się bezradnym
i kończysz podobnie
lata nauki na nic
nic w głowie
nie pamiętasz dojrzewania
miłości
ślubu własnego
życia swojego
powód
powtórzę
demencja

x x x

myślałem że jestem orlem
jeszcze jeden sen o lataniu
nieprawdopodobne
w snach tylko
chyba że ktoś wierzy
w zjawiska paranormalne

chodzić po ziemi
po co mi skrzydła
do serafinów
nie należę
by śpiewać w chórze
Bogu na chwałę

ponoć sny prorocze
nie pamiętam
i nie chcę nikogo
wprowadzać w błąd
niech sam sprawdzi


x x x

kto wymyślił
diabła
skąd przydomek
szpetny
po co
by wadzić miłości
obrastać
w złych czynach
i kłamstwie

diabła nie wymyślono
wyszedł z edenu
najmądrzejszy
ze wszystkich aniołów
czy mądrość popłaca
być może od samego
diabła ona

kto wymyślił rakietę
broń masywnego rażenia
gaz bojowy cyklon
nie jakiś głupek
tylko popapraniec
lub sam szatan
w ludzkiej skórze

Krokodyla nie dziś

autor: Radzikowski

0.0/5 | 0

---

kiedy tęsknię pęknąć może
pług bez traktora niczym jest
co dzień swoje pole oram
odrzucam kamień
by nie pękną lemiesz

serce zdrów
reszta szmelc
nie daje mi kręgosłup żyć
bochen chleba inflacja
i jeszcze pójdzie wzwyż

pierścionek
toć nie złoty
kupię dziewczynie mej
goły tyłek
dwa klejnoty
i będzie okey

jeszcze tylko dwa zachody
potem biały miś
ależ tęskno do mej luby
krokodyla dam nie dziś

x x x

piękny poranek
w letni dzień
okno otwarte
ptaki budzą mnie

szumnie w stawach
fale brzegi masują
zające hasają
w powietrzu miłość
czują

czy ty
czy ja
lub on
kiedy kochasz
serce zmienia ton

pobudzeń tyle
że aż
uśmiech na twarzy
masz

i skowronek szary
lub sikorka na gałązce
i wodny pająk
ważki fruwające

o miłości mówią
zatem wsłuchaj się

Nie wątp

autor: Radzikowski

5.0/5 | 1

---

drogi prowadzą wszędzie
myśli przednie najlepsze
jedna z nich prowadzi
do ciebie
jutro szczęśliwy będę

radosne poranki
o tak
uśmiech i oczów blask
tyś winem gronowym
upijać się będę tobą

ściany pękną z zazdrości
które wariata czynią
przestanę gadać do nich
będąc moją dziewczyną

wszelkie podniebne kotary
słońcu ustąpią
jeśli miłość nie ma
to ci którzy w miłość
wątpią

x x x

życie
toż świecą
zaś ty
w grze

boisko
strzelasz
do jednej bramki
wpadają gole

nie na torcie
ona
na którym
wisienka
pogłaskać
nie pogłaszcze
za ciężka ręka

bycie
jedna róża
podana
mnie
zaiste piękna
żywot się
zwie

tysiące róż
przeciętych
w wazonie
jedna ona
moja
samotnie
i miłość niespełniona

Coś więcej

wiedzie
tylko dokąd
kręta
jedna z dróg
sufler i scena
w sercu
Bóg

wiara ponoć
przenosi
zobaczę nie jeden
cud
wszak
wszędzie cuda
są
na moje rany
miód

tęsknotę
wyleczyć
mą
tylko kiedy
jak
jesieni pięćdziesiąt
minęło
rach
ciach

w głowie mojej
portretem
w sercu
drzwi wciąż otwarte
skarbiąc cierpliwość
Balzaka
coś więcej będzie
warte

Pokocha nawet rdzę

na przystanku stałaś

ty

odjechałaś

smutno mi

bliskość ciała

kiedy tam

noce długie

ja zaś sam

chmurne niebo

chmurne dni

deszcz w szyby

bije wciąż

rozchmurzenie

z twym powrotem

moje serce

tylko zdąż

dzisiaj bije

jutro

NIE

skrawek nieba

spieszyć się

ponagla czas

pajęcza sieć

czarna wdowa

głosi wieść

pożrę cię

bo miłość już taka jest

pokocha nawet rdzę

czekając

11