nie daleko świtu
położyłem się
wczoraj
w najdłuższą noc roku
następna krótsza
nawet nie śniłem
gdyż nie spałem
cichy zegar na ścianie
światło włączone
pisałem
myśli zatrzymane
kartek nie rwę
brak drugiej osoby
nie wadzi
nie wiem czym samotność
chociaż samotnym
nie myślę o tym
by nie gadać
ze ścianami
otworzyłby usta
zaś ja nastawił uszy
i tak biorę Convulex
będąc pobudzonym
czymże wspomnienia
duchem czasu
uganiając się
za dziewczętami
najbardziej kochałem
Brigidę
nigdy nie powiedziałem
jej tego
czymże miłość
nastolatka
nieobycie obcowania
gdy dziewczyna
wcześniej dojrzewa
patrzy na starszego
kiedy rzekomy
czas za sobą
wszystkie moje stracenia
pierwsze myśli
niewdrążone w życie
nieodżałowane
którą myśl mieć
za przewodnią
by nie być rozczarowanym
tyle ich w głowie
skąpo rozumu
błędny wiek
zawodzi
nożyc nie widać
pięścią w stół
inne również zadzwoni
waśń łatwo wszcząć
spróbuj odkręcić
to w głowie
które w czyny
czyn chlebem powszednim
jeśli pogodzisz
górę
z górą
życzę powodzenia
pewno wiecie
iż mając dwa latka
Ula układa fajne wierszyki
curuś Kochanowskiego
tyfus wziął
szybko odeszła
'wszystkie płacze świata'
na małą trumienkę
nim wieko zamkną
przed nią klęknę
słowiczku kochany
z gniazda zabrany
przez złego smoka
łzy Heraklitowe
błędny wiek myśląc
iż nic nie zaskoczy
zatem pomnik stawiam
trenami żałobnymi
Aniołowie przestaną płakać | |
| zdążyć przed Bogiem by uśmiechnął się jak ojciec do syna marnotrawnym nie chcę wystawnej uczty na cześć moją dał talent skorzystam niebo rozjaśnieje kiedy chmury podziurawię łzy ujdą i aniołowie przestaną płakać |
oczy nogi niosą
złamanie karku
czasem
w letargu
serce dusza
w tang
trzeciej
nie trzeba
balas pogranicze
brzytwa ostrzę
śpiewa
na kruchym lodzie
piórem warzę ciało
jeśli wiatr zawieje
w górę będzie chciało
porwie ptak w dziobie
do gniazda
poniesie
serce pióro waga
to wszystko
życie zwie się
gdy człowiek zastyga
gramy i kosmos
w połączenie
patrzę w niebo
nie obiecujce
straszy burzą
słońce w zenicie
kapłani wyrocznie
wróżenie z bebechów
Bóg Ra
bogowie uśpieni
szczępy wapnia
Chołopca
pobudza wyobraźne
nie grzebcie
w pachach egipskich
oni w Hadesie
rzeką zapomnienia
unosił ocean okręt
silny sztorm był
marynarz wypadł
za burtę
a ona czekała
przypłynęli marynarze
ktoś zaniósł smutną wieść
wolałaby nie wiedzieć
i całą wieczność czekać
All eternity
the ship floated in the ocean
there was a strong storm
the sailor fell out
overboard
and she waited
supposedly sailing
in every port
leaves some girl
but until the end
it is true
you can't
push in one bag
because they are faithful
sailors arrived
someone brought the sad news
she would rather not know
and wait forever
